1 marca to Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych. Prezydent na premierze filmu "Historia Roja"

Okolicznościowe awatary przygotowane przez serwis troppemwilczym.pl

ppor. Edward Taraszkiewicz "Żelazny"
ur. 22 I 1921 w Duisburgu w wielodzietnej w rodzinie robotniczej. W 1940 r. za nielegalne posiadanie broni wysłany na przymusowe roboty do III Rzeszy. Na początku 1945 r. wraca do Polski i podejmuje działania w strukturach Inspektoratu Chełm AK-DSZ-WiN. W lipcu 1945 roku zostaje sekretarzem i adiutantem por. Klemensa Panasiuka „Orlisa”, a następnie zastępcą dowódcy w oddziale swojego brata ppor. Leona Taraszkiewicza „Jastrzębia”. 17 lipca 1946 wraz z oddziałem Stefana Brzuszka „Boruty” z NSZ, w zasadzce na trasie Chełm-Lublin zatrzymuje samochód, którym podróżuje siostra Bolesława Bieruta, Zofia Malewska z mężem, synem i synową. „Jastrząb” nakazuje uwięzić rodzinę Bieruta, jednak spowodowało to przysłanie w teren 72 wagonów KBW i w związku z tym, z polecenia komendanta obwodu Włodawa kpt. Zygmunta Szumowskiego „Komara”, zatrzymani zostali zwolnieni. 22 października wraz z oddziałem Józefa Struga „Ordona”, w ciągu jednego dnia zdobywa posterunki MO w Milejowie, Łęcznej i Cycowie, rozbraja oddział WOP na trasie Włodawa-Chełm, opanowuje Włodawę, gdzie zajmuje posterunek MO i siedzibę Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego uwalniając 65 więźniów. Po śmierci brata „Żelazny” przejmuje funkcje komendanta oddziału WiN Obwodu Włodawa i w późniejszym okresie awansuje na podporucznika czasu wojny. 6 X 1951 ginie w walce z 800-osobową grupą operacyjną UB i KBW z Lublina.Miejsce zakopania zwłok Żelaznego przez komunistów jest nieznane.

W 2009 roku pośmiertnie odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.