Smolorz: Owsiak ả la polonaise

Stąd ślinka kapie na samą myśl. Koniec z przystawkami; pora na danie główne – dobra okazja by najeść się do syta - wkrótce przecież post. Zasiadają do stołu. Z kuchni już unosi się przyjemny zapach, aż nęci, aż budzi wyobraźnię. Oczekiwanie na głodzie staje się coraz bardziej męczące, bolesny szczękościsk paraliżuje trzeźwe myślenie. Ale to nic – opłaca się! Na salę wjeżdża danie główne - gustownie ubrany kelner podnosi srebrną zastawę – i jest: „Owsiak ả la polonaise”.

Danie dostępne jest cały rok. Ale tylko przed finałem każdej Orkiestry, smakuje tak wykwintnie, i tak wyraziście. Najlepiej spożywać je w miłym towarzystwie – szczególnie takim o podobnym podniebieniu. Ale... Uwaga! Aby zachować pełen aromat, przyjemność degustacji i tradycyjny sposób podawania - temperatura dania nie może być pokojowa. To kuchnia dla smakoszy – nie zrozumienie jej, ignorowanie wskazówek master chiefa – może skutkować kulinarną profanacją. Dlatego konsumować należy powoli, z pasją, delikatnie wbijać nożyk, nakłuwać widelczykiem – koniecznie sztućce muszą być bardzo ostre.

Głównym składnikiem jest zawiść – jeśli konsument nie czuje klimatu, niech szuka gdzie indziej – to nie fast food! A zawiść, we własnym sosie skąpana, musi zostać okraszona miodem nienawiści. Bez tej przyprawy smak jest jałowy - nie daje radości, marnuje potencjał. W tych proporcjach, z tymi składnikami – przy odpowiedniej promocji – już wkrótce będziemy mogli mówić o rodzimych truflach.

Każda kuchnia, każda konsumpcja mająca encyklopedyczne aspiracje, musi mieć coś w sobie przewrotnego – i w tym przypadku wydaje się tak być - bo do stołu zasiąść może każdy, o wiele trudniej zostać daniem głównym.

Ktoś chce być podany do stołu? Zapewniam, to nie łatwe i nie dane każdemu. Trzeba ciężko pracować aby osiągnąć sukces, stać się świecką ikoną młodych. Stać się instytucją prosperującą lepiej niż państwo. Trzeba mieć charyzmę, cywilną odwagę. Trzeba mieć pomysł na życie i potrafić siebie dawać innym. Trzeba być wizjonerem, twórcą i zarazem menedżerem – tak, by dało się z tego wszystkiego wyżyć. Trzeba być jak Jerzy Owsiak. Faktycznie nie łatwe!

*Głośni Ludzie 2013 Roku woj. śląskiego [ODDAJ GŁOS W PLEBISCYCIE]
*Abonament RTV 2014 [OPŁATY, TERMINY, ULGI]
*Najpiękniejsze kolędy [TEKSTY + MUZYKA] Która najlepsza? ZAGŁOSUJ
*Najlepsze piosenki świąteczne na Boże Narodzenie PLAYLISTA