Piękniejsi, ale zestresowani

Jak to my - jesteśmy za, a nawet przeciw. Według sondaży (CBOS, IMAS Int.), większość Polaków-seniorów za najlepszy okres w naszych dziejach uważa lata 1945-1989. To spora część społeczeństwa, chodzi o blisko dziesięć milionów osób urodzonych głównie w latach 30. ubiegłego wieku. To właśnie oni przeżyli wszystko, co najgorsze. Wojnę, stalinizm lat 50., represje Urzędu Bezpieczeństwa, cenzurę, biedę, pustki w sklepach i wieczne kolejki. Ale Polskę Ludową traktują jak ojca, który co sobotę bił pasem w tyłek, ale przecież to był ojciec, który dawał jeść. Bez niego życie byłoby nie do pomyślenia.

Czytają teraz seniorzy o takim ojcu wszystko co najgorsze. A przecież pamiętają, że dostali od niego tanie wczasy, bezpłatne szkoły, stałą pracę bez strachu przed bezrobociem, mieszkania za grosik, awans społeczny, bo wsiowe dzieci mogły uczyć się za wystarczające stypendium. Nie negują, że ustrój był wzięty z sufitu, opresyjny i musiał się zmienić. Świadczy o tym również ocena znanych postaci. Najgorzej Polacy ocenili Władysława Gomułkę i Bolesława Bieruta. Ale już Edward Gierek uzyskał 55 proc. ocen pozytywnych i tylko 24 proc. negatywnych.

Socjolodzy uważają, że wspomnienia z młodości są po prostu upiększane, poza tym pamięć ludzi zawodzi. Dlatego młodsze pokolenie, obecnych 30-40-latków, za najlepsze uważa lata 90., a nie obecne. To, co było, jest ciekawsze, bo byliśmy młodzi, a wtedy liczą się jeszcze inne sprawy, niż polityka i Produkt Krajowy Brutto w ojczyźnie naszej. Uznaliśmy także, że w czasie ostatnich 20 lat staliśmy się bardziej europejscy, wykształceni, zamożniejsi, pracowitsi, a nawet przystojniejsi. Ale ma to również swoją cenę. Aż 91 proc. Polaków uważa, że jesteśmy narodem bardzo zestresowanym.