Prawo życia

Dla mnie to oznaka normalności. To dowód na to, że coraz bardziej powszechne procedury medyczne nie są zwykłą fanaberią. Że to, co nawet dla naszych ojców było nieosiągalne, nie tylko z powodów finansowych, dzisiaj jest traktowane rutynowo. Że nie trzeba już ekstra zezwolenia, dekretu, aby w ten sposób egzekwować prawo do życia.

Przecież to nie zabiegi upiększające, a ratujące życie. Nie podzielam obaw posła Piechy, że funduszowi zdrowia zwyczajnie zabraknie pieniędzy na operacje. Mam przeczucie, a nawet pewność, że gdyby na przykład policzyć koszty milionów godzin spędzonych przez chorych na dializach, znacznie przekroczyłyby koszty przeszczepów nerek.