Chcesz ochrzcić dziecko? Najpierw ślub [WARUNKI UDZIELENIA CHRZTU]

Jezus, wokół niego gromadka dzieci, a poniżej podpis: "Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im". Obrazek z takim wizerunkiem, często wręczany dzieciom w trakcie wizyt duszpasterskich, można odnieść do sytuacji, w której kapłanów postawiono przed dylematem udzielenia chrztu dziecku urodzonemu w małżeństwie niesakramentalnym. Słowa z Ewangelii św. Marka są jednak na Śląsku przestrzegane.

CZYTAJ KONIECZNIE:
CHRZEST I ŚLUB - ILE TO KOSZTUJE? SPRAWDŹ TUTAJ

Chrzcić czy nie chrzcić?

Chrztu nie można odmówić dziecku wychowującemu się w związku niesakramentalnym, czyli niepołączonym ślubem kościelnym - takie zasady funkcjonują od połowy lat 70. ubiegłego wieku.

Skąd więc zamieszanie i nazwanie precedensem postępowania papieża Franciszka, który w ubiegłym tygodniu ochrzcił dziecko małżeństwa bez ślubu kościelnego, czy zdziwienie instrukcją arcybiskupa Józefa Kupnego, nowego metropolity wrocławskiego, aby nie odmawiać chrztu dziecku tylko dlatego, że jego rodzice nie mają ślubu kościelnego?

- Podstawą decyzji papieża Franciszka i biskupa wrocławskiego jest Kanon 868 Kodeksu prawa kanonicznego - mówi ks. dr Grzegorz Strzelczyk, sekretarz II Synodu Archidiecezji Katowickiej. - Kapłan nigdy nie odmawia definitywnie, natomiast jeśli nie ma szans na przekazanie wiary w środowisku rodzinnym, może odłożyć w czasie chrzest. W takiej sytuacji podejmowane są przez kapłana próby ewangelizacji, pracy duszpasterskiej i rozmowy tak, aby upewnić się, że istnieje nadzieja na wychowanie dziecka w wierze - dodaje.

- Dziecko potrzebuje świadectwa wiary, więc rodzice muszą się zobowiązać, choćby słownie, do wychowania w wierze - mówi ks. Andrzej Marcak, proboszcz w parafii katedralnej Chrystusa Króla w Katowicach.

Nie taki Kościół straszny

Propozycja abp. Kupnego nie jest w polskim Kościele nowością. Instrukcja duszpasterska Episkopatu o udzielaniu sakramentu chrztu świętego z 1975 roku, podpisana przez przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski, kardynała Stefana Wyszyńskiego, jasno opisuje takie sytuacje.
Jak czytamy w dokumencie, w przypadku wyraźnej odmowy zawarcia małżeństwa sakramentalnego przed chrztem dziecka, należy od rodziców dziecka i chrzestnych żądać na piśmie oświadczenia, że zobowiązują się wychować dziecko w wierze katolickiej. Kilka lat temu abp Józef Michalik powiedział, że: "Warunkiem chrztu nie jest cnota rodziców. Grzech rodziców nie może być przeszkodą dla udzielenia sakramentu". Deklarował, że udzieliłby chrztu także dziecku pary niewierzącej czy niepraktykującej.

CZYTAJ KONIECZNIE:
CHRZEST I ŚLUB - ILE TO KOSZTUJE? SPRAWDŹ TUTAJ

- Grzech rodziców nie staje się powodem odmowy. Jest nim brak wiary w środowisku wzrastania dziecka. Ale jeśli jest realna nadzieja na katolickie oddziaływanie wychowawcze rodziny na dziecko, wtedy chrzest jest udzielany - mówi ks. dr Grzegorz Strzelczyk.

Mimo że duchowni zastrzegają, że każdy przypadek musi być rozpatrywany indywidualnie, kryteria dopuszczenia do chrztu mogą odstraszyć pary bez ślubu kościelnego.

Strona internetowa parafii św. Jadwigi w Chorzowie precyzyjnie opisuje, kto może starać się o chrzest. "Chrztu św. udziela się dziecku na podstawie wiary rodziców dziecka. Wiara ma być nie tylko deklarowana, ale i praktykowana. Naturalną rzeczą jest, że mają (rodzice) ślub kościelny, by móc uczciwie w czasie obrzędów chrztu św. wyrzec się szatana i grzechu i wyznać wiarę. Jeśli nie mają ślubu kościelnego, to chrzest jest najlepszą okazją, by uzdrowić konkubinat czy małżeństwo tylko cywilne, jeśli nie ma ku temu prawnej przeszkody".

Praktyka jednak jest nieco bardziej łaskawa. - Uświadamiany rodzicom, że w oczach Kościoła żyją w grzechu, ale jeśli rodzice godnie proszą, są odpowiedzialni i przedstawiają praktykujących rodziców chrzestnych, to oczywiście nie odmawiamy - mówi Emanuel Pietryga, proboszcz parafii.

Fakty

Zapisy z Kodeksu prawa kanonicznego na temat chrztu:

Rozdział III
Kan. 864
Zdatnym do przyjęcia chrztu jest każdy człowiek, jeszcze nieochrzczony.
Kan. 867
§ 1. Rodzice mają obowiązek troszczyć się, ażeby ich dzieci zostały ochrzczone w pierwszych tygodniach; możliwie najszybciej po urodzeniu, a nawet jeszcze przed nim powinni się udać do proboszcza, by prosić o sakrament dla dziecka i odpowiednio do niego się przygotować.
§ 2. Jeśli dziecko znajduje się w niebezpieczeństwie śmierci, powinno być natychmiast ochrzczone.
Kan. 868
§ 1. Do godziwego ochrzczenia dziecka wymaga się:
1. aby zgodzili się rodzice lub przynajmniej jedno z nich, lub ci, którzy prawnie ich zastępują;
2. aby istniała uzasadniona nadzieja, że dziecko będzie wychowane po katolicku; jeśli jej zupełnie nie ma, chrzest należy odłożyć zgodnie z postanowieniami prawa partykularnego, powiadamiając rodziców o przyczynie.
§ 2. Dziecko rodziców katolickich, a nawet i niekatolickich, znajdujące się w niebezpieczeństwie śmierci, jest godziwie chrzczone, nawet wbrew woli rodziców.
Kan. 870
Dziecko podrzucone lub znalezione, jeśli po dokładnym zbadaniu nie ustali się jego chrztu, należy ochrzcić.
Kan. 871
Płody poronione, jeśli żyją, należy, jeśli to możliwe, chrzcić.

Chrzest dziecka w małżeństwie niesakramentalnym? Jakie są Wasze doświadczenia? Prosimy o komentarze

*Zimy w styczniu nie będzie [PROGNOZA POGODY NA STYCZEŃ 2014]
*Abonament RTV 2014 [OPŁATY, TERMINY, ULGI]
*Urlop macierzyński i urlop rodzicielski 2014 [ZASADY I TERMINY]