Ein Bier, bitte! Kumasz, facet?

Jeśli kultu roboty nie zastąpią kultem nauki, przepadną w rywalizacji z innymi częściami Polski i Europą. Młodzi poszli więc po rozum do głowy i uczą się, ale nie tego, czego od nich oczekują starsi. Nie uczą się z dostatecznym rozmachem niemieckiego i z tego powodu wypadają gorzej niż ich rówieśnicy z Wielkopolski czy Pomorza. No i co z tego? Po co zaraz przywoływać antyniemieckie fobie z czasów słusznie minionych.

Młodzi wybierają język angielski, bo z nim wiążą swoje losy, podobnie jak niemal cały współczesny świat. Nie kierują się historycznymi sentymentami tylko praktyką. Ślązacy zawsze zresztą byli praktyczni. Nadal jednak oczekuje się od nich, żeby byli także inni, uczyli się właśnie niemieckiego, bo przecież ten język był obowiązującym w tym regionie przez ileś wieków. No to może wystarczy tego przymusu?! Młodzi tak samo nie chcą uczyć się francuskiego, choć jest praktyczniejszy od niemieckiego. Niemieckim posługuje się 120 mln ludzi, francuskim 200 mln, w dodatku jest on językiem urzędowym UE. W Brukseli wszyscy mówią po francusku. To język dyplomacji. W modzie są akurat hiszpański i włoski, a młodzi lubią być modni. To dlaczego nauczycielom brakuje argumentów, by ich przekonać do innych wyborów? Należałoby raczej zastanowić się, jaki jest u nas poziom kształcenia. Dzieci uczą się języków obcych przede wszystkim poza szkołą, za ciężkie pieniądze rodziców. Szkoła uczy byle jak i to jest nieszczęście.

Norwegowie przodują w znajomości języków obcych w Unii. Aż 75 proc. społeczeństwa deklaruje, że włada dwoma lub więcej językami obcymi. Patrząc realnie, to statystyczny Polak też zna "dwa języki". Potrafi zamówić piwo po niemiecku i zapytać o pracę po angielsku.