Dziś trzynastego w piątek. Strach się bać

Dziś piątek trzynastego. Pan profesor też ma ciarki na plecach?
Nie, bo nawet nie zdawałem sobie sprawy, że to akurat dzisiaj. To najlepiej świadczy o moim stosunku do tego przesądu.

My dziś mamy swój trefny dzień. Grecy boją się 13. we wtorek, a Włosi - 17. w piątek

Podobno dziś "wszystko zdarzyć się może", jak śpiewała przed laty pewna pani.
Problem w tym, że uważamy tak dopiero odkąd strach przed tym dniem przyszedł do nas z zachodnich kultur. Trudno rozpatrywać to w racjonalnych kategoriach, tym bardziej, że tak jak my boimy się piątku trzynastego, tak na przykład Grecy lękają się wtorku, trzynastego, a na przykład Włosi piątku, siedemnastego. Nam czarny kot przynosi pecha, a Anglikom szczęście.

Czyli licho wszędzie czai się gdzie indziej.
Hm... Ciekawy wniosek, ale sądzę raczej, że ludzie wszędzie mają potrzebę tłumaczenia rzeczy, które im się przydarzają w taki mało rozumny sposób. Zrzucanie winy na zabobon, to przy okazji całkiem wygodna wymówka. W życiu człowieka są lepsze i gorsze momenty. Więcej jednak zależy na przykład od naszego nastroju niż guseł.

Podobno w pierwszy pechowy piątek trzynastego Ewa z wężem skusili w raju Adama.
A to ciekawe, bo zdaje się, że nie było jeszcze wtedy kalendarza.

Były filmy z psychopatycznym mordercą zabijającym w ten dzień.
W innym filmie widziałem, jak facet rodzi dziecko, ale to chyba za mało, by wierzyć, że takie cuda mogą zdarzyć się naprawdę.

A Wielki Mistrz Zakonu Templariuszy, Jacques de Molay, który został aresztowany na podstawie kłamliwego oskarżenia i stracony? Słyszałem, że to też ten piątek.
A ja słyszałem, że on raczej przeklął to miejsce. Chrystus został ukrzyżowany w piątek, ale rozczaruję pana - to nie był piątek trzynastego. To żonglowanie legendami dowodzi, jak bardzo lubimy się bać. Jedni boją się, gdy trzynasty przypada w piątek, inni boją się pająków, antyków, albo teściowej.

Ale strach przed piątkiem trzynastego został zdiagnozowany. Paraske-widekatriafobia - tak się nazywa.
Gwarantuję, że to zupełnie niegroźna przypadłość.

Już chciałem lecieć do lekarza pierwszego kontaktu.
Wystarczy kilka głębszych wdechów, ewentualnie szklaneczka gorzkiej żołądkowej.