Twaróg o wyborze Tuska: To sukces, ale czy przed nami rewolucja?

To polski sukces. Już teraz, cokolwiek na ten temat pojęczą jego zapiekli przeciwnicy i jak bardzo będą się gimnastykować werbalnie gratulując mu tak, by nie było miło. By uspokoić nieco tych wszystkich sfrustrowanych, możemy przyjąć, że to nie jego osobista zasługa, a sytuacji na świecie (UE daje sygnał Rosji), momentu dziejowego w samej UE (po 10 latach po największym rozszerzeniu czas na "nową UE"), a nawet, że to Tuska wady przeważyły (słaby i bez inicjatywy, nie zagrozi polityce prowadzonej przez Berlin i Paryż). No i w porządku. Niech i tak będzie. Koniec końców - jest Polak na czele Rady Europejskiej. To najwyższe "polskie stanowisko" w najnowszej historii polityki.

Sporo będzie zależeć od tego, jakim szefem Rady Europejskiej Tusk będzie. To wybitnie nowa funkcja, Van Rompuy pokazał jej statyczną twarz, organizatorską, niepolityczną. W głębokim cieniu za przywódcami i komisarzami, a nawet… szefami PE i szefami komisji w PE. Niezależnie od tego, że każdy ma inne kompetencje, to pierwsze skrzypce w UE można grać nie tylko z pierwszego rzędu w tej politycznej orkiestrze. Czy Tusk zagra jakieś solo? - by trzymać się tej muzycznej metafory. Nie wydaje się. Pomoże mu, jeśli można tak powiedzieć, sytuacja na Ukrainie, bo z pewnością będzie (jest) traktowany jako lider więcej rozumiejący ze wschodniej kultury politycznej, niż ktokolwiek inny ze starej Europy.

Z drugiej strony takie nadzwyczajne czasy wymagają nadzwyczajnej aktywności tych, którzy naprawdę podejmują decyzje o Europie - przywódców Niemiec, Francji i Wielkiej Brytanii plus nowy szef Komisji Europejskiej. Tusk dogra basy i akcenty, ale frontmani tej wielkiej i głośnej kapeli będą w Berlinie, Paryżu czy Londynie.

Ten wybór to początek sporej rewolucji w politycznej Polsce. Już ktoś wieszczył, że zmiana na stanowisku premiera oznacza odbetonowanie sceny i zerwanie z dychotomią PO-PiS. Lecz nie wiem, na jakiej podstawie. Tusk może wciąż kontrolować, co się dzieje na jego podwórku i nadal będzie przeciwstawiany Kaczyńskiemu (kto wie, czy nie będzie miał więcej czasu na porządkowanie partii?). Prawdopodobnie stanie się jeszcze wyrazistszym niż dotąd punktem odniesienia dla opozycji. Kto na czele rządu? Nazwiska są w obiegu, wiadomo, że wszystko byłoby łatwiejsze, gdyby załatwiono już kwestie polskich komisarzy. Elżbieta Bieńkowska? Ewa Kopacz? Tomasz Siemoniak? Każda z tych kandydatur ma swoje wady i zalety. Jeśli prawdą jest, że to musi być człowiek bardzo zaufany, to Kopacz. Jeśli najlepszy merytorycznie, to Bieńkowska. Jeśli ma wzbudzić największą sympatię - to Siemoniak. Co z wyborami? Przyspieszenie byłoby na rękę PO, bo - słychać głosy - Platforma wykorzysta bonus związany z wyborem Tuska. Średnio prawdopodobne.

Co z opozycją? Jedno jest pewne - PiS się tego nie spodziewał. Nerwowa reakcja prezesa sprzed kilku dni, gdy Reuters podał pierwszą poważną informację o wielkich szansach Tuska ("A niech go sobie tam biorą…"), i brak zdecydowania po wyborze - od szczerych gratulacji po umniejszanie wagi tego wydarzenia - pokazują, że opozycja na nowo będzie musiała przemyśleć swoją strategię. "Wina Tuska" - krótko mówiąc - może działać słabiej.

Przed nami bardzo ciekawe miesiące. Tusk obejmie stanowisko dopiero 1 grudnia. A pierwszy realny sprawdzian układu sił po nowym rozdaniu - tu mamy szczęście - bo w... Rybniku. Już za tydzień wybory uzupełniające do Senatu. Wszystko wskazuje na to, że Tusk przyjedzie na Śląsk w piątek, by wesprzeć Marka Krząkałę.

Marek Twaróg jest redaktorem naczelnym Dziennika Zachodniego
Twitter: @MarekTwarog

*Kto ma zagrać na meczu otwarcia stadionu Górnika Zabrze? ZAGŁOSUJ
*Motocykle 125 cm3 na prawo jazdy kat. B WYBIERZ NAJLEPSZY
*Wybory w Rybniku 2014: Kogo popierasz? Kto wygra? Rozwiąż quiz wyborczy
*Nasz elementarz za darmo ZOBACZ WSZYSTKIE CZĘŚCI PODRĘCZNIKA]