Jagoda Mytych: Kukuczka broni się sam, ale po Broad Peak więcej osób zaczęło czytać książki o górach

Mamy boom na książki o górach wysokich – prawda to, czy fałsz?
Prawda. Większe zainteresowanie tematyką górską, a co za tym idzie także literaturą górską, w dużym stopniu wiąże się z powrotem Polaków w góry najwyższe zimą i medialnymi sukcesami, ale też kontrowersjami wokół tych zimowych wejść.

A zatem to efekt awantury wokół Broad Peaku?
Faktem jest, że himalaizm zimowy stał się tematem debaty społecznej, a książki jej poświęcone ukazały się nakładem wydawnictw niespecjalizujących się dotąd w literaturze górskiej. To taki jaskrawy przykład boomu na literaturę górską, ale jeśli miałabym mówić o „renesansie literatury górskiej” to miałabym na myśli zwłaszcza młodych ludzi, miłośników przyrody, którzy chcą aktywnie spędzać wolny czas, zakochali się w górach, a przy okazji poznać chcą historię wspinania, ludzi, którzy byli w tej dziedzinie pionierami. Znam takie osoby, które choć nie mają tyle czasu na czytanie i tak kupują wszystkie nowe wydawnictwa górskie, żeby móc do nich wrócić w przyszłości. Wydaje mi się, że dziś o wiele łatwiej kupić książkę górską, bo choć tradycyjne księgarnie nie faworyzują tego gatunku, to w zakupie bardzo pomaga Internet. Na rynek trafia też coraz więcej wznowień pozycji klasycznych, więc już nie trzeba polować na białe kruki i wydawać dużych pieniędzy.

Wznowienia doczekał się właśnie “Mój pionowy świat” Jerzego Kukuczki. Pytanie, czy tyle lat po śmierci Jerzego ta książka nadal się broni?
Ta książka nie musi się „bronić”, ponieważ jest wartością samą w sobie. Na Facebooku publikuję galerię zdjęć z kolekcjami książek górskich i na tej podstawie mogę powiedzieć, że wśród gór książek, to jedna z najpopularniejszych pozycji. Ten tytuł pojawia się też za każdym razem, gdy ktoś pyta, jaką górską książkę warto przeczytać, ponieważ dla wielu osób była to „ta pierwsza książka górska”, „książka dzięki której wciągnęli się w czytanie literatury górskiej”. Książki i historie o przesuwaniu granic i przezwyciężaniu własnych słabości są uniwersalne, gdyż odwołują się do naszej potrzeby bycia inspirowanymi, czerpania z kogoś przykładu. Co musiałoby się stać, żeby książka Jurka Kukuczki przestała być atrakcyjna dla czytelników? Musielibyśmy tę potrzebę stracić, a to się nie stanie. Dodatkową wartością jest fakt, że to książka autobiograficzna. Kukuczka osobiście zaprasza nas do odbycia z nim wypraw na 14 ośmiotysięczników, a dokonał tego jako drugi (a zdaniem Messnera „nie drugi, a wielki”) człowiek na świecie. I w końcu to opowieść o kimś, kogo już nie ma wśród nas, kto nie opowie nam o swoich przygodach i przeżyciach podczas prelekcji, a wówczas każdy zachowany dokument, każde archiwalne zdjęcie czy anegdota są na wagę złota. Myślę, że książki Kukuczki nie tylko się bronią, ale podobnie jak z książkami Wandy Rutkiewicz, żałujemy, że nie pozostało ich więcej…

*Najpiękniej oświetlone miasto na święta. Które? ZOBACZ TUTAJ
*Zboczeniec z Częstochowy nieuchwytny. Goni, straszy i chce gwałcić [PORTRET PAMIĘCIOWY]
*Napad na Club 80 w Siemianowicach. Bandyci zdemolowali lokal
*Prezent na Święta Bożego Narodzenia: Najfajniejszy prezent na święta TOP 10 PREZENTÓW
*Śląsk Plus - pierwsza rejestracja za darmo. Zobacz nowy interaktywny tygodnik o Śląsku