[ZDROWIE] Wiadomość o niepłodności szokuje jak śmiertelna choroba

O problemie niepłodności mówi się, jeśli w okresie 12 miesięcy regularnego współżycia (tzn. 4-5 razy w tygodniu), oczywiście bez antykoncepcji, partnerzy nie mogą doczekać się potomstwa. Ponieważ jednak coraz więcej par decyduje się na dziecko grubo po trzydziestce, dobrze jest pojawić się u lekarza ginekologa już po około pół roku nieskutecznych starań. Bo czas jest jednym z głównych przeciwników niepłodności.

Nie jest łatwo ustalić przyczynę
Leczenie niepłodności wymaga zaangażowania obojga partnerów. Na "pierwszy ogień" badaniom poddawana jest kobieta - lekarz ginekolog ocenia prawidłowość budowy narządów płciowych, kontroluje cytologię, zbiera dokładny wywiad rodzinny, kontroluje cykl, sprawdza owulację za pomocą przezpochwo-wego USG i zleca badania hormonalne. Przy diagnostyce stanu zdrowia kobiety ważne jest także określenie rezerwy jajnikowej. Badania te są szczególnie przydatne u kobiet decydujących się na późne macierzyństwo.

- Trzeba pamiętać o tym, że kobieta rodzi się z określoną liczbą komórek jajowych, które w miarę upływu lat nie namnażają się, ale zużywają. Każda owulacja, do której dochodzi co miesiąc, to utrata jednego pęcherzyka (a czasami nawet kilku), który dojrzewa i... bezpowrotnie znika. W pewnym wieku ów magazyn cudownych komórek, z których może powstać następny człowiek, zostaje całkowicie wyczerpany. Zupełnie inaczej niż u mężczyzn, u których plemniki odnawiają się co 78 godzin, stąd są zdolni do płodzenia dzieci przez całe życie. Trzeba jednak zaznaczyć, że czas działa także na niekorzyść u panów.

Prawdopodobnie z powodów cywilizacyjnych, im mężczyzna starszy, tym bardziej obniża się poziom i jakość wytwarzanych przez niego plemników - mówi prof. dr hab. n. med. Krzysztof Sodowski, specjalista ginekolog, położnik.
U kobiet do czynników, które prowadzą do niepłodności, należą między innymi zaburzenia hormonalne, otyłość, zespół policystycznych jajników (zaburzenia w owulacji, ze względu na zwiększone stężenie męskich hormonów), niedrożność jajowodów (ok. 14 proc.).

Dopiero po wykluczeniu przyczyn niepłodności dotyczącej partnerki, dalsze procedury związane z czynnikiem męskim prowadzi androlog lub urolog. W czasie takiego badania lekarz androlog ocenia dokładnie budowę narządu płciowego mężczyzny w celu stwierdzenia bądź wykluczenia wad i nieprawidłowości anatomicznych. Największe znaczenie ma ocena jąder, a w szczególności ich prawidłowego położenia i wielkości. Jądra są bowiem narządem biorącym udział w prawidłowym wytwarzaniu nasienia niezbędnego do zapłodnienia.

W przypadku niepłodności męskiej mamy najczęściej do czynienia z nieprawidłowymi parametrami nasienia, takimi jak liczebność i ruchliwość plemników. Jeśli ich liczba w mililitrze nie przekracza 2 milionów, trudno liczyć na naturalne zapłodnienie.

Niepłodność mężczyzny może być związana m.in. z infekcjami narządów płciowych, operacjami w obrębie układu moczowo-płciowego, leczeniem choroby nowotworowej, ale też ze stylem życia - paleniem papierosów, piciem alkoholu, zażywaniem narkotyków, brakiem ruchu, otyłością i złą dietą. Ostatnie badania dowodzą, że na jakość plemników mają negatywny wpływ jazda w samochodach z podgrzewanymi siedzeniami, noszenie w kieszeni telefonu komórkowego i nawyk pracy z włączonym laptopem na kolanach.
Techniki wspomaganego rozrodu
W sytuacji gdy poziom hormonów u kobiety jest dobry, ilość jajeczek i plemników też jest wystarczająca, proponuje się parom inseminację. Technika ta polega na podaniu do jamy macicy specjalnie przygotowanego nasienia.

Kiedy inseminacja kończy się bez powodzenia, nadzieją dla bezdzietnych par jest zapłodnienie pozaustrojowe in vitro (IVF). To najbardziej specjalistyczny sposób leczenia niepłodności. W przypadku braku plemników u mężczyzny lub braku jajeczek u kobiety można skorzystać z materiału obcego, to jest dawców (dawczyń), których dobiera się na podstawie cech genetycznych i fenotypowych najbardziej odpowiadających przyszłym rodzicom.

Podczas zabiegu in vitro, pobrane komórki od partnerki i partnera są łączone ze sobą w laboratoryjnych warunkach. Ważna przy tej metodzie jest jakość wstrzykniętych plemników. Dlatego podstawowa procedura in vitro (ICSI) jest coraz częściej zastępowana przez IMSI procedurę. W wypadku tej ostatniej, dzięki specjalnym mikroskopom, każdy z plemników można powiększyć 6 tysięcy razy. Metoda ta pozwala morfologicznie wyselekcjonować te plemniki, które mają największą szansę na pozytywne zapłodnienie jajeczka i jego późniejszy rozwój.

*Waloryzacja rent i emerytur 2015 PODWYŻKA NIE DLA WSZYSTKICH JEDNAKOWA
*16-letni Wojtek z Piekar zmarł na lekcji WF. Szok w szkole ZDJĘCIA
*Zielony jęczmień na odchudzanie? Tak! To działa. Właśnie zielony jęczmień stosują gwiazdy TV
*Koncert Linkin Park w Rybniku POZNAJ SZCZEGÓŁY + BILETY
*Śląsk Plus - pierwsza rejestracja za darmo. Zobacz nowy interaktywny tygodnik o Śląsku