Pogrzeb Jana F. Lewandowskiego w Katowicach [ZDJĘCIA, WIDEO]

Tylu przyjaciół wokół małej urny na rozległej, cmentarnej łące, gdzie została złożona. Tyle kwiatów, a do tych z kwiaciarni doszły skromne, polne. Dzisiaj, we wtorek 16 czerwca na cmentarzu komunalnym przy ul. Murckowskiej pożegnaliśmy Jana F. Lewandowskiego; historyka, regionalistę, filmoznawcę, redaktora, promotora kultury. Miał wiele talentów, a okazuje się, że jeden z największych to dar przyjaźni. Wyraził to jego przyjaciel Krzysztof Karwat, także wtedy, gdy w pełnej kaplicy, przygnębiony, szukał słów, żeby jakoś opowiedzieć o tej stracie. Przeczytał ciepłe słowa pożegnania od Kazimierza Kutza.

- To w twoim Toszku, w twoim rodzinnym domu, od matki i ojca nauczyłeś się kultury osobistej, więcej, ujmującej dystynkcji w sposobie bycia – mówił przyjaciel.

CZYTAJ WIĘCEJ:
Jan F. Lewandowski szukał prawdy, ale z ludźmi obchodził się delikatnie

Kiedy sześć lat temu wygłosił przemowę przed wręczeniem Janowi F. Lewandowskiemu nagrody „Górnośląski Tacyt”, Janek przyznał, co było rzadkie, że czuł się wzruszony. Zawsze skromny. Gdyby teraz mogł usłyszeć i zobaczyć ludzi, którzy tak licznie przyszli się z nim pożegnać. I na pewno przyjdą tu jeszcze nie raz.

W kondukcie szedł między innymi prof.Tadeusz Sławek,były rektor Uniwersytetu Śląskiego, prof. Zbigniew Kadłubek i inni współpracownicy z kwartalnika „Fabryka Silesia”,Przemysław Smyczek, dyrektor Wydziału Kultury Śląskiego Urzędu Marszałkowskiego, Adam Pastuch, dyrektor Regionalnego Ośrodka Kultury w Katowicach, koledzy z czasopism i instytucji, gdzie zmarły pracował. Przede wszystkim rodzina, córki Anna i Joanna z bliskimi, ich mama Irena, starsza siostra, także Irena. Podziękowały wszystkim za obecność i wsparcie w tej niespodziewanej żałobie.

Urna z prochami Jana F. Lewandowskiego spoczęła na pięknej łące, przy ścieżce. Pogrzeb poprowadził ksiądz i mistrz świeckiej ceremonii. Na koniec podali sobie ręce. Ksiądz przypomniał, ze rozstania ze zmarłymi są chwilowe, że spotkamy się z nimi, bo Bóg każdemu u siebie szykuje mieszkanie. Modlitwa pomaga znieść tę rozłąkę. Mistrz ceremonii mówił o tym, jaki Jan był; że dużo palił, dużo pracował, miał ciekawe i dobre życie, zdobył wielu przyjaciół. Zacytował także utwór Andrzeja Waligórskiego; to wiersz dla dojrzałych mężczyzn, i jakby o chwili, gdy Jan zmarł:

„Dobrze jest usiąść w fotelu, a kot niech się zwinie obok,
I żeby w zasięgu ręki było koniecznie pół czarnej,
A radio niech gra Gershwina, a my, kiwając nogą,
W ten skośny promień puszczamy dym z papierosa carmen.
Na półkach piętrzą się książki i pył z nich wiruje w słońcu,
I wszystko jest złotobrunatne, a tylko rapsodia błękitna,
I trochę smutno, że trzeba to będzie zostawić w końcu,
I już się nie siądzie w fotelu, żeby Trzech Muszkieterów poczytać,
Bo może się kiedyś tak zdarzyć, że patrzysz - a ciebie już nie ma,
Chociaż jest kawa i fotel, i słońce na kociej sierści.”

*BURZOWA MAPA POLSKI ONLINE Gdzie jest burza i przygotuj się [RADAR BURZOWY]
*Tak wygląda certyfikowany dom pasywny w Bielsku-Białej. Ogrzewanie to tylko 400 zł rocznie
*Przepisy drogowe od 18 maja 2015: 50 km/h + odebranie prawa jazdy
*Samochód staranował w przystanek w Chorzowie. Kobieta w szpitalu
*Śląsk Plus. Górny Śląsk jest piękny ZDJĘCIA INTERAKTYWNE