Nasza Loteria SR - pasek na kartach artykułów

Twoje dziecko czuje się niekochane, może uciec z domu

Katarzyna Domagała
21 dni - tyle średnio mija od zaginięcia do odnalezienia dzieci w wakacje. Tak wynika z danych Fundacji Itaka, która zajmuje się poszukiwaniem osób zaginionych. Właśnie podczas lata dzieci i młodzież najczęściej uciekają z domów, żyją na tzw. gigancie. By uświadomić rodzicom i nauczycielom problemy tego zjawiska, Itaka jutro rusza z kampanią "Nie uciekaj".

Dlaczego młodzi ludzie decydują się na taki krok? Jak wyjaśniają eksperci z Itaki, są przypadki, w których młodzi ludzie uciekają przed przemocą fizyczną i psychiczną, wykorzystywaniem, upokorzeniem ze strony rodziców czy opiekunów.

ZRÓB PSYCHOTEST
Czy znasz swoje dziecko? KLIKNIJ I PRZEKONAJ SIĘ

Wybierają spanie na klatkach schodowych, bo nie mogą sprostać wygórowanym wymaganiom ambitnych rodziców lub same nie mogą znieść porażki czy przyznać się do niej - boją się oceny lub kary. Choć w domu mają dobrą sytuację materialną, czują się niezauważone, nieakceptowane. Nie mogą tego znieść. Uciekają przed problemami w szkole, gdzie nieraz nie dogadują się z rówieśnikami, albo pod wpływem chwili, zachęt rówieśników czy kolegów. Rodzice często nie zauważają ich problemów lub uważają je za błahe.

W ubiegłym roku do bazy danych Itaki trafiły nazwiska trojga nastolatków z woj. śląskiego poszukiwanych na przełomie lipca i sierpnia (w całym kraju poszukiwano 21 młodych ludzi). Zaś wszystkie zgłoszenia rodziców zaniepokojonych - nawet godzinną - nieobecnością dzieci trafiają na policję (są to świadome ucieczki, ale też zagubienia czy zaginięcia). W 2011 r. w czasie wakacji było 450 takich zgłoszeń. - Uciekinierów znajdujemy w pustostanach, nadworcach czy u znajomych. Dopasowują się do towarzystwa, w jakim spędzają czas - mówi asp. Marek Wręczycki, oficer KWP w Katowicach.

Dziecko ucieka, czyli chce nam coś powiedzieć

Rozmowa z Iwoną Wasil, dyrektorką projektów profilaktycznych i edukacyjnych Fundacji Itaka

Niepewne, z "dobrych" domów, biedne, zarozumiałe. Czy coś łączy dzieci, które uciekają z domów?
Nie ma określonego portretu psychologicznego dziecka, które decyduje się na ucieczkę. Wychowują się zarówno w tak zwanych dobrych domach, jak i w domach z problemami. Uciekają, bo nie potrafią poradzić sobie z jakąś trudnością, która je przerasta. I właśnie to uczucie skrajnej bezradności jest cechą wspólną wszystkich ucieczek wśród dzieci.

ZRÓB PSYCHOTEST
Czy znasz swoje dziecko? KLIKNIJ I PRZEKONAJ SIĘ

Ile lat mają uciekinierzy? Częściej są to chłopcy czy dziewczyny?
Ze zgłoszeń, jakie do nas wpływają, wynika, że najwięcej dzieci ucieka w wieku między 12 a 18 lat. Znacznie częściej są to dziewczyny - 75 proc. niż chłopcy - 25 proc.

Ucieczka dziecka to dowód, że w rodzinie dzieje się źle?
Nie można tego radykalnie stwierdzić. Natomiast można uznać, iż ucieczka zawsze jest sygnałem od dziecka na temat jego potrzeb, jego przeżywania świata i relacji z rodzicami, a także problemów spoza rodziny. Ważne jest to, aby rodzice i opiekunowie chcieli tę wiadomość odczytać. Najpierw warto porozmawiać, dowiedzieć się, jak czuje się dziecko. Nie oskarżać, lecz wysłuchać. Pamiętając, iż ucieczka jest wyrazem bezradności w radzeniu sobie z własną trudnością. Warto wzmocnić obszar komunikacji między rodzicem i dzieckiem. Przyjrzeć się sytuacji, sięgnąć po wsparcie w najbliższym otoczeniu - w rodzinie, u nauczyciela, pedagoga czy psychologa szkolnego.

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Dołącz do nas na X!

Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.

Obserwuj nas na X!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!