Nasza Loteria SR - pasek na kartach artykułów

Szołtysek: Czekanie na powrót

Marek Szołtysek
Lubię jeździć nad polski Bałtyk, zwłaszcza na Hel. Niestety, przed kilku laty spotkały mnie tam trzy brzydkie rzeczy. Po pierwsze - na polu namiotowym, gdzie mieszkałem, były głośne nocne imprezy, a właściciele obiektu nie reagowali. Po drugie - były niedomyte i śmierdzące toalety. Po trzecie - podczas jazdy wąskimi polskimi drogami miałem kilka bardzo niebezpiecznych zdarzeń spowodowanych stylem jazdy innych kierowców. Wówczas postanowiłem, że kolejny raz pojadę nad polskie morze dopiero wtedy, jak wszystkie te trzy problemy zostaną rozwiązane. I co?

Dwa pierwsze rozwiązałem we własnym zakresie. Kupiłem samochód turystyczny z ubikacją - i odtąd polski standard toaletowy mnie nie interesuje. I jeszcze ściany tego samochodu oraz delikatnie pracująca nocą klimatyzacja skutecznie zagłuszają nocne imprezy spragnionych biesiadowania Polaków.

Niestety, trzeci problem nie został dotąd rozwiązany, bo jak powszechnie wiadomo, nie jest jeszcze skończona autostrada A1 ze Śląska nad Bałtyk. A skoro słowo się rzekło, to nad polskie morze ciągle jeszcze nie jeżdżę. Dlatego w tym roku pojechałem z dziećmi nad włoskie morze, nad Adriatyk. Jest tam wprawdzie o 400 km dalej niż na Hel, ale dzięki odpowiednim autostradom pokonuję ten odcinek komfortowo, bez kaskaderskiego narażania życia na wąskich drogach i dróżkach. Szybciej przejedzie się 1100 km autostradami niż 700 km naszymi drogami.

Kiedy jednak opowiadam o wyjeździe nad włoskie morze, to często spotykam się z reakcją typu: Jak się ma dużo pieniędzy, to się jedzie do Włoch! A to nieprawda. Mnie taki wyjazd wychodzi nawet taniej, ale o tym napiszę innym razem. Teraz natomiast chcę powiedzieć, że taki wyjazd do Włoch to może mieć nawet pewne związki ze śląskimi sprawami. Podczas pobytu nad włoskim morzem zajmuję się kupowaniem na targach taniego włoskiego jedzenia, zwłaszcza warzyw, owoców. Potem do tego trzeba dokupić tanie wino i całe to jedzenie odpowiednio przygotować. Ale mam też drugi typ zajęcia. Jeżdżę tam całymi dniami na rowerze.

I właśnie przejeżdżając wzdłuż wybrzeża Adriatyku, między Rawenną a Rimini, nad brzegiem morza zauważyłem ciekawy pomnik, czy właściwie figurę. Przedstawia ona kobietę z dwoma chłopakami. Wpatrują się oni w morze, czekając na powrót ojca i męża, który wypłynął na połów ryb. I to mi się właśnie skojarzyło ze Śląskiem. Pomyślałem, że gdyby taki sam pomnik postawić gdzieś na Nikiszowcu, w Rudzie Śląskiej albo w jakimś innych osiedlu familoków koło kopalni, to pasowałoby to idealnie. Bo przecież rodziny górników czy rodziny rybaków tak samo nigdy nie były i dalej nie są pewne, czy ich ojciec, mąż czy syn wrócą dzisiaj cali i zdrowi ze swej wyjątkowo niebezpiecznej roboty. Może ta figura zainspiruje innych do stworzenia czegoś podobnego.
[email protected]


*Marsz Autonomii 2012 ZDJĘCIA, WIDEO, OPINIE
*Wielki koncert Guns N'Roses w Rybniku ZOBACZ ZDJĘCIA, WIDEO

Codziennie rano najświeższe informacje z woj. śląskiego prosto na Twoją skrzynkę e-mail. Zapisz się do newslettera

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Dołącz do nas na X!

Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.

Obserwuj nas na X!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Materiał oryginalny: Szołtysek: Czekanie na powrót - Dziennik Zachodni