Stalinowska prokurator nie żyje

Miała 89 lat. Od wielu lat mieszkała w Wielkiej Brytanii, gdzie otrzymała obywatelstwo.

Instytut Pamięci Narodowej bezskutecznie starał się o ekstradycję Wolińskiej. IPN, podobnie jak wcześniej prokuratura wojskowa, zakwalifikował czyny Wolińskiej jako zbrodnię komunistyczną nie podlegającą przedawnieniu. W 2001 roku IPN po raz pierwszy zwrócił się do władz brytyjskich o tymczasowe aresztowanie Wolińskiej i wydanie jej polskim władzom. Brytyjczycy odrzucili jednak wniosek o jej ekstradycję. Odmowę argumentowali wiekiem oskarżonej i jej stanem zdrowia. Również kolejne wnioski o ekstradycję zostały przez Brytyjczyków załatwione odmownie.

Helena Wolińska mieszkała w Oksfordzie od 1968 roku, gdzie jej mąż ekonomista Włodzimierz Brus był profesorem na uniwersytecie. Posiadała obywatelstwo brytyjskie, co utrudniało jej ekstradycję do Polski. Nie skutkował też europejski nakaz aresztowania. Od 2006 roku Helenie Wo- lińskiej zawieszono emeryturę. Wcześniej, przez wiele lat stalinowska prokurator pobierała 1,5 tysiąca złotych miesięcznie. Powołano się na formalne uchybienia popełnione przy jej przyznaniu - brak odpowiedniego stażu w LWP - nie 15 wymaganych lat a 14 lat, jeden miesiąc i 25 dni. W 2006 prezydent RP Lech Kaczyński pozbawił ją Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski (przyznanego w 1945r.) i Krzyża Komandorskiego tego orderu (przyznanego w 1954 r.). W latach 1945-1955 Wolińska była jedną z bardziej wpływowych osób na szczytach komunistycznej władzy. Od końca lat 40-tych pracowała w Naczelnej Prokuraturze Wojskowej. Byłą odpowiedzialna za aresztowanie wielu członków AK.

W połowie lat 50-tych specjalna komisja uznała, że ponosi ona odpowiedzialność za łamanie "socjalistycznej praworządności" i zdegradowała ją do stopnia majora. W końcu 1956 roku została usunięta z prokuratury i PZPR za "nadużywanie władzy". W 1968 wyjechała z Polski i zamieszkała w Londynie.