Nasza Loteria SR - pasek na kartach artykułów

Wczasy w PRL - wspomnienia dziennikarzy DZ z ośrodków wypoczynkowych

dziennikarze DZ
Ceraty z napisem Społem, kaowcy na wieczorkach zapoznawczych, segmenty i domki kempingowe. Zobacz, jak wczasy w czasach PRL-u wspominają dziennikarze DZ.

Barbara Kubica:
Pamiętam ośrodek w Krynicy Morskiej, który dla swoich pracowników wynajmowała kopalnia Knurów. W dużym budynku, pensjonacie mieszkała wówczas kadra kierownicza kopalni, a w domkach kempingowych rozsianych po lesie otaczającym pensjonat mieszkali szeregowi pracownicy kopalni. Domki były drewniane, w środku łóżka piętrowe dla dzieci i rozkładana kanapa. No i piękna weranda, na której rodzice wieczorami siadali przy butelce piwa. Pojechałam tam z rodziną w roku 87 na dwutygodniowe wczasy. A ponieważ w domku po lewej mieszkał z rodziną kolega mojego ojca z pracy (i jednocześnie nasz sąsiad), a w domku po lewej drugi z sąsiadów nad Bałtykiem czuliśmy się jak w domu.

To było tak, jakby na te dwa tygodnie połowę naszego bloku w Leszczynach (wówczas mieszkali tam głównie górnicy) przenieść na tych kilka dni nad morze. W pamięci szczególnie utkwiła mi stołówka na której serwowano posiłki. Gigantyczna sala, do której wszyscy gnali o określonych godzinach. Na stołach ceraty z napisem Społem, zazwyczaj ubrudzone dżemem, którym wszystkie dzieciaki zajadały się na śniadania. W przerwie pomiędzy posiłkami przed drzwiami tej stołówki obsługa pensjonatu ustawiała wielki kosz z chlebem i gigantyczny słoik ów dżemu. To była ulubiona przekąska wszystkich dzieciaków.

Grażyna Kuźnik:
Prawie co roku w latach 70. odpoczywałam latem z rodzicami w ośrodkach wczasowych nad morzem. Najczęściej w "Gwarku" w Jastrzębiej Górze. Przyjeżdżali tam zwykli górnicy z rodzinami, w bardzo dobrych humorach. I w mniejszości kadra inżynierska, a poprzez różne zamiany i manipulacje tzw. inteligencja pracująca różnych zawodów. Zaczynała się integracja. Najpierw wieczorek zapoznawczy, z nieodłącznym panem kaowcem. Tam już tworzyły się zaprzyjaźnione grupy, podzielone według zainteresowań.

Było bardzo wielu brydżystów i po południu do nocy trwały maratony brydża. Inna grupa oblegała bilard oraz "żołnierzyki", ustawione w części kawiarnianej budynku wczasowego. Trudno było nie skorzystać z dobrej biblioteki, pełnej kryminałów z jamnikiem, czyli najlepszych, bo zachodnich. Pan kaowiec - czemu nigdy nie pani? - codziennie wymyślał a to spacer z pochodniami, a to ognisko i pieczenie kiełbasek, a to wycieczki do latarni morskiej, zawody sportowe, konkursy typu wyścigi z worku. Prawie codziennie były potańcówki.
W sali telewizyjnej stał oczywiście jeden telewizor i na dziennik oraz film sala się zapełniała. Politykę puszczano mimo uszu, najważniejsze wiadomości - pogoda.

Słuchało się kultowego Lata z Radiem, gdzie oprócz porad, gdzie pluć, co nie dla wszystkich było oczywiste, można było wysłuchać poezji miłosnej.
 Jedzenie było dobre, pod górników, z kotletami i kurczakami, obfite. Ale warzyw i owoców było mało, bo kuchnia słyszała skargi, że górnik to nie królik, zielonego jeść nie będzie. Na posiłki wszyscy się przebierali, żeby ładnie wyglądać. Potem się komentowało, kto jest kim i skąd. Pokoje miały balkony i umywalki, chociaż prysznice i toalety były na korytarzu. Nikomu to nie przeszkadzało. Nie było zakazu palenia i ze stołówki, kawiarni i z każdego pokoju wydobywał się dym. Chyba wtedy każdy palił, prócz dzieci. Alkohol też był obecny, można go było kupić we wczasowym barze o każdej porze. Niektórzy przyjeżdżali z psami, a to, że gdzie one robią kupki, nikogo nie obchodziło. Wieczorek pożegnalny kończył tę odlotową imprezę. 


Janusz Szymonik:

Ośrodki Funduszu Wczasów Pracowniczych w latach siedemdziesiątych wyglądały dość podobnie - kwatery w jednopokojowych segmentach, ewentualnie w domkach kempingowych, stołówka plus sala telewizyjna, plac sportowy z boiskiem do siatkówki, badmintona, huśtawki, karuzele.

Wczasowicze większość czasu poświęcali na plażowanie, wycieczki statkiem po morzu lub jeziorze, spacery bulwarami, obowiązkowe zaliczenie smażalni ryb. Dla rodziców pierwszego dnia kaowiec organizował tzw. wieczorek zapoznawczy, później co dwa trzy dni potańcówki, a dla nas, wówczas dzieci, przeprowadzano kinderbale. Na nadmorskich bulwarach królowała śląsko godka, gdyż większość ośrodków wczasowych była własnością śląskich kopalń i hut.

Ale był taki wyjazd, podczas którego nic nie pasowało do typowego scenariusza wczasowicza. Rok 1974, turnus wczasów w Dąbkach koło Darłowa. Wtedy w NRF odbywał się Mundial, a Orły Górskiego grały wybornie. W czasie meczów i powtórek pustoszały plaże, bulwary i knajpy. Centrum wszechświata stanowiła ośrodkowa świetlica z telewizorem. Na dodatek telewizorem kolorowym, co w tamtych czasach było atrakcją większą niż dzisiejsze telebimy.


*Zniewalający wystrój restauracji Kryształowa Magdy Gessler ZOBACZ ZDJĘCIA i WIDEO
*Katowice mają podziemny dworzec autobusowy[ZOBACZ ZDJĘCIA I WIDEO]
*Bytomianie dziękują TVN za materiały patolgię [ZOBACZ, Z CZEGO CHCĄ BYĆ DUMNI

Codziennie rano najświeższe informacje z woj. śląskiego prosto na Twoją skrzynkę e-mail. Zapisz się do newslettera

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Dołącz do nas na X!

Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.

Obserwuj nas na X!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!