Katowice 150 lat temu! Miasto? Jakie miasto?! [ARCHIWALNE ZDJĘCIA]

Oglądając unikatowe zdjęcia wykonane tuż po otrzymaniu przez Katowice praw miejskich, na myśl przychodzi raczej filmowe wyobrażenie Dzikiego Zachodu.

W zeszłotygodniowych spotkaniach z historią, prezentowaliśmy w DZ niezwykłe fotografie dokumentujące przebieg granicy polsko-niemieckiej, która w 1922 roku, po zawierusze powstańczo-plebiscytowej, podzieliła Śląsk na dwie części.

Dziś kolejna kolekcja kapitalnych zdjęć archiwalnych, które pomogą lepiej poznać dzieje naszego regionu. Tym razem możecie Państwo zobaczyć, jak Katowice prezentowały się na początku lat 70. XIX wieku i porównać ten widok z obrazem współczesnym.

Około 1872 roku album ze zdjęciami tworzącego się dopiero miasta stworzył niemiecki fotograf L. A. Lamche. Jego dzieło odnaleźliśmy w zasobach cyfrowych Biblioteki Śląskiej.

ZOBACZ KONIECZNIE:
* Sensacyjne zdjęcia granicy polsko-niemieckiej tuż po plebiscycie ZOBACZ
* Dawny Cieszyn ocalony od zapomnienia [ZOBACZ ZDJĘCIA]

Katowice drugiej połowy XIX wieku były szybko rozwijającym się ośrodkiem industrialnym, w którym już w latach 60. działały cztery huty, trzy kopalnie i inne zakłady przemysłowe, gwarantujące pracę ponad 500 ludziom. Fotografie Lamchego dają świadectwo przeobrażania się wsi nad Rawą w miasto - na jednym z ujęć widać, jak w dzisiejszym śródmieściu, rosnące kamienice sąsiadują z drewnianymi chatami. Plac Wolności to jeszcze klepisko, Rynek jest nie do poznania, ulice 3 Maja czy Warszawska to błotniste trakty.
Katowice kilka lat po otrzymaniu praw miejskich (rok 1865) było zamieszkane przez jakieś siedem tysięcy osób. Działało kilka oberży, cztery hotele, lazaret, apteka, poczta i kilkadziesiąt zakładów rzemieślniczych. Serce miejscowości biło przy dzisiejszej ul. Dworcowej, gdzie od 1846 roku zatrzymywały się pociągi.

Trochę to był krajobraz niczym z westernu, tym bardziej, że zanim w 1859 powstała pierwsza stacja kolejowa, pociągi stawały w szczerym polu, mniej więcej pomiędzy osadami Dąb i Szopienice. Na dworcu ulokowano jedyny w okolicy telegraf zapewniający łączność ze światem. To ostatnie częściowo zapewniała też pierwsza katowicka gazeta: "Der Allgemeine Anzeiger fur den Oberschlesien Industriebezirk", wydawana od 1869 roku (później przemianowana na "Kattowitzer Zeitung").

Młode Katowice były trochę jak Dziki Zachód - wybaczały grzechy i pozwalały zapomnieć o przeszłości. Dzięki temu, w 1866 roku pierwszym burmistrzem miasta został Louis Diebel, zesłany nad Rawę za nieokreślone malwersacje finansowe, jakich dopuścił się w Krapkowicach. Pod koniec dekady Diebel podjął na symbolicznej wizycie w Katowicach króla Prus i późniejszego cesarza Niemiec Wilhelma I. Osobiście zwrócił się do niego z prośbą, by ten zezwolił na ulokowanie w Katowicach aresztu i sądu okręgowego, w którym, jak nakazuje litera prawa, rozpatrywano by sprawy karne. Królowi spodobał się energiczny mówca i wizjoner, więc obiecał Dieblowi wesprzeć jego przedsięwzięcie.

Cztery lata później, czyli mniej więcej w czasach powstania fotografii Lamchego, rzutki burmistrz uciekł z Katowic do Stanów Zjednoczonych, zabierając ze sobą miejskie pieniądze. W 1871 roku został złapany w USA, przetransportowany na Śląsk i osądzony.

Ile Katowic ze zdjęć sprzed blisko 150 lat zachowało się do dziś? Na przykład stary dworzec, kościoły Mariacki i ewangelicki oraz kilka kamienic. Tym ciekawsza to podróż do przeszłości.

ZOBACZ ZDJĘCIA I NAPISZ, CZY ROZPOZNAJESZ TE MIEJSCA. POZOSTAW SWÓJ KOMENTARZ