Egzotyczni przyjaciele mieszkańców Żor. Węże, gekony, agamy i pająki

Pewien mieszkaniec pochwalił się gekonem lamparcim. Cechuje się ruchomymi powiekami – jako jedyny z tego gatunku śpi z zamkniętymi oczami. Odżywia się głównie owadami i drobnymi kręgowcami. Gekony te są doskonale przystosowane do długotrwałego niejedzenia pokarmu.

Gromadzą one zapasy tłuszczu i wody w ogonie. Dobrze odżywiony osobnik potrafi bez uszczerbku na zdrowiu wytrzymać bez jedzenia nawet kilka miesiąc.

Zamieszkują pustynne i półpustynne górskie tereny Azji Mniejszej i Środkowej (od Turcji poprzez Iran, Irak, Afganistan, Pakistan, Turkmenistan, aż po północno-zachodnie prowincje Indii). Spotkać je można na wysokościach do 2100 m n.p.m.

Popularna wśród żorzan jest agama brodata. Naturalnie zamieszkuje suche i ciepłe sawanny i stepy pokryte trawą. Też zywi się owadami i częściami roślin. Agamy komunikują się ze sobą kiwaniem głowami, machaniem przednimi łapami i przysiadaniem na przednich łapach. W razie konieczności potrafią biec na tylnych nogach.

Popularnością cieszy się też chomik dżungarski. W naturze, tak jak pozostałe gatunki chomików, każdego dnia przemierzają nawet kilka kilometrów. Warto zadbać o to, by klatka dla chomika była wyposażona w kołowrotek. Ten z kolei w zimę zmienia kolor futra na biały.

Przeglądając niektóre zdjęcia pewnie u części występują ciarki na plecach. Chodzi przede wszystkim o węże i pająki. Mieszkańcy Żor opiekują się chociażby pytonami tygrysimi. Ma silne i masywne ciało o obwodzie większym niż udo dorosłego mężczyzny. Żywi się m.in. myszami.

W terrariach mieszkańcy Żor trzymają też ptaszniki wielobarwne. Na wolności występuje w lasach deszczowych Martyniki. Ciekawość wzbudzić może też glonojad ancistrus. To gatunek słodkowodny, który w warunkach naturalnych zamieszkuje górskie i nizinne strumienie oraz dopływy górnej Amazonki na terenie Peru.