Fiskus podpowiada (4)

- Odliczenie od dochodu wydatków ponoszonych na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych - o którym mówi art.26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przysługuje osobom niepełnosprawnym, a także podatnikom, którzy mają na utrzymaniu osoby niepełnosprawne - wyjaśnia Jarosław Plichta, inspektor kontroli skarbowej z Urzędu Kontroli Skarbowej w Katowicach.

Warunkiem odliczenia wydatków jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek jednego z niżej wymienionych orzeczeń:
- orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach,
- lub decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową lub rentę socjalną,
- albo orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów,
- orzeczenia o niepełnosprawności wydanego przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r.

Z ulgi mogą skorzystać również podatnicy, na których utrzymaniu pozostają następujące osoby niepełnosprawne: współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, teściowie, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowe - jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają kwoty - 9.120 zł.

W ramach ulgi rehabilitacyjnej można miedzy innymi odliczyć wydatki na leki - w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu, a kwotą 100 zł, jeżeli lekarz specjalista stwierdził, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki stale lub czasowo.
Ulga obejmuje więc wydatki na leki, ale tylko te, które przekroczyły w danym miesiącu 100 zł. Wydatki na leki muszą być udokumentowane fakturami z apteki. Zgodnie ze stanowiskiem Urzędów Skarbowych i Izb Skarbowych za leki nie uważa się wszelkiego rodzaju suplementów diety, środków opatrunkowych, strzykawek oraz leków nie wpisanych do rejestru Produktów Leczniczych Dopuszczonych do Obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Leki muszą być zalecane przez "lekarza specjalistę" tj. lekarza posiadającego dyplom lekarza lub lekarza dentysty: wydany przez polską szkołę wyższą, dyplom innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub dyplom z innego państwa uznany w Rzeczypospolitej Polskiej.

Przykład:
Pan Nowak wydał na leki w styczniu 160 zł, w lutym 80 zł, w marcu 140 zł, w kwietniu 400 zł. Ma więc prawo odliczyć: za styczeń 60 zł, za luty 0 zł, za marzec 40 zł, za kwiecień 300 zł. Razem 400 zł.
Dla podatnika czasem korzystna jest realizacja jednorazowo recepty obejmującej leki na kilka miesięcy. Przykładowo Pani Kowalska zażywa leki miesięcznie za 90 zł. Wykupując leki co miesiąc nie skorzystałaby z ulgi. Jeśli wykupi leki na trzy miesiące w jednym miesiącu to może odliczyć 170 zł za ten miesiąc (270 zł - 100 zł = 170 zł).

Uwaga:
Odliczeniu nie podlegają te z wymienionych wydatków, które zostały sfinansowane lub dofinansowane ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych lub Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Jeżeli wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków) odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną z tych funduszy lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.