Gliwice: zabiegi endoprotezoplastyki onkologicznej to szansa dla chorych z przerzutami do kości

Szansa dla chorych z przerzutami do kości - kolejne zabiegi endoprotezoplastyki onkologicznej w gliwickim szpitalu

Kolejne skomplikowane operacje endoprotezoplastyki onkologicznej ratujące chorych, u których pojawił się przerzut do kości, przeprowadził zespół pod kierunkiem dr Andrzeja Baryluka, ordynatora ortopedii w Szpitalu Miejskim nr 4 w Gliwicach.

- Dotychczasowe zabiegi przeprowadzaliśmy w trybie pilnym, gdy doszło już u tych pacjentów do złamań patologicznych. Naszym marzeniem jest, aby chorzy trafiali do nas wcześniej, wtedy batalia o sprawność będzie łatwiejsza - wyjaśnia dr Baryluk. - Dzięki takim operacjom pacjenci mają szansę opuścić szpital o własnych siłach, wrócić do aktywności i skutecznie toczyć walkę z chorobą.

Przypomnijmy, pierwszą pacjentką, która przeszła niedawno w gliwickiej placówce operację endoprotezoplastyki onkologicznej, była pani Agnieszka. Zabieg polegał na na wycięciu zmienionego chorobowo obszaru i wszczepieniu specjalnego elementu sztucznego przejmującego funkcję uszkodzonej struktury.

- Dzięki temu eliminujemy przerzut do kości, który pojawił się u pani Agnieszki i robimy wszystko, co tylko możliwe, aby mogła odzyskać sprawność – tłumaczył dr Andrzej Baryluk.

Liczba chorych onkologicznie, u których dochodzi do przerzutów w obrębie kości, niestety, wzrasta. Wiąże się to z bardzo poważnymi powikłaniami takimi jak przewlekły ból i złamania patologiczne. U pani Agnieszki pojawiła się taka sytuacja, której chcieliśmy zaradzić przywracając jednocześnie sprawność i możliwość lepszego poruszania się – mówił dr Andrzej Baryluk.

W czasie pierwszej operacji gliwickich ortopedów wspierał prof. Daniel Kotrych z Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie, który zwrócił uwagę na ogromne znaczenie podobnych zabiegów dla ratowania sprawności pacjentów onkologicznych.
Większość chorób nowotworowych może powodować przerzuty do układu kostnego. Pojawienie się przerzutów do kości znacznie pogarsza jakość życia oraz rokowanie w zakresie przeżycia chorych. Bardzo często prowadzi do złamań patologicznych, które dodatkowo komplikują proces leczenia. Złamanie patologiczne powoduje nie tylko dysfunkcję narządu ruchu, ale przyspiesza rozwój choroby nowotworowej i skraca życie pacjenta.