Idealne miejsce na jesienny spacer w Beskidzie Śląskim. Zobaczcie ZDJĘCIA z niebieskiego szlaku z Wapienicy na Błatnią

Początkowo szlak niebieski z Doliny Wapienicy na Błatnią prowadzi Ścieżką Przyrodniczo-Leśną „Wapienica”. Idąc tą trasą dojdziemy do Zapory im. Ignacego Mościckiego w Wapienicy, czyli jeziorka Wielka Łąka, które wybudowano w latach 1929-1932. Od tego miejsca zaczyna się strome podejście. Wymagające, dość długie i pokryte kamieniami. Chcąc je pokonać warto mieć ze sobą kije trekkingowe, które pomogą utrzymać równowagę i poprawią stabilność. „Im dalej w las” będzie już zdecydowanie łatwiej.

Szlakiem niebieskim dotrzemy do Palenicy (688 m n.p.m.), gdzie można zrobić przerwę i odpocząć na ławeczce. Nieco dalej znajduje się drugi na tej trasie szczyt o nazwie Kopany (690 m n.p.m.). Jest on całkowicie zalesiony. Dalej prowadzą nas tereny leśne aż do szczytu Wysokie (765 m n.p.m.). Kolejnym natomiast jest Przykra (818 m n.p.m.), który od Błatniej oddziela jeszcze Siodło pod Przykrą (801 m n.p.m.). Tutaj szlak niebieski z Wapienicy łączy się ze szlakiem żółtym, który biegnie z Jaworza i razem prowadzą już na Błatnią (917 m.n.p.m.).

Zaraz za Siodłem pod Przykrą zaczyna się dość strome podejście. Bowiem do szczytu Błatniej zostało ponad 100 metrów w pionie, a odległość między przełęczą a szczytem nie jest zbyt duża. Po ok. 20 minutach powinniśmy spokojnym tempem dotrzeć na Błatnią czy do schroniska turystycznego, które znajduje się nieco poniżej szczytu. Alternatywą może być też Ranczo pod Błatnią, do którego ze schroniska dojdziemy w 3 minuty, idąc czerwonym szlakiem.

Będąc na szczycie Błatniej można dostrzec pozostałe szczyty Beskidu Śląskiego. Widoczne są także szczyty Beskidu Żywieckiego. Znajdziemy tam też sporo miejsca na odpoczynek.

Błotny – tak zapewne brzmiała pierwotna nazwa góry używana przez miejscową ludność. Według historyków w dokumentach niemieckich z 1571 r. wymieniana była jako Berg Blatin, później w pismach czeskich jako Blatny lub Blatna. Na mapach austriackich z początku XX wieku szczyt figuruje jako Blatny. Po I wojnie światowej ustaliła się na długo nazwa Błatnia.