Kolorz: Do rozmów o umowie społecznej w górnictwie wciąż nie zaangażowano samorządów. To wielki błąd strony rządowej GOŚĆ DZ I RADIA PIEKARY

Czy to z czym we wtorek przyjechał do Katowic wiceminister Soboń: zapowiedzią otwarcia rozmów o umowie społecznej, to jest to, na co związki pisały się 25 września?
Wrześniowe porozumienie mówi, że duża umowa społeczna dotycząca transformacji całego sektora powstanie do 15 grudnia. Teoretycznie, zostały jeszcze dwa tygodnie, ale praktycznie wiemy, że tej umowy do 15 grudnia nie będzie. Minister Soboń był tu we wtorek, by zakończyć prace jednego z najważniejszych zespołów, które z tej umowy wynikają: zespołu, który rekomendował budowę obiektów i instalacji, w których węgiel mógłby być wykorzystywany ekologicznie, z nowymi technologiami.

Wiele takich wspaniałych inwestycji zapisano w Programie dla Śląska. I one są wspaniale realizowane.
Dlatego podkreślaliśmy panu ministrowi, że tym razem to nie może być tylko papier, tylko w dużej umowie społecznej musi być wskazane źródło finansowania tych projektów, bo inaczej wszystkie te rekomendacje może szlag trafić.

A więc w praktyce znów będziemy zachwycać się wirtualnymi projektami?
Wiele razy rozmawialiśmy o Programie dla Śląska i wiemy, jak wygląda rzeczywistość. Ale jest takie powiedzenie, że dopóki walczysz, to jesteś zwycięzcą, a my cały czas walczymy.

Niektórzy nazwaliby to naiwnością.
Nie jestem naiwny. Być może to brzmi póki co śmiesznie, zwłaszcza w przededniu Barbórki. Ale proszę zauważyć, że od podpisania porozumienia, sytuacja w największej i najgorszej pod względem ekonomicznym spółce węglowej, czyli PGG, jakkolwiek by to nie brzmiało, się ustabilizowała. Do lutego wypłaty nie są zagrożone, spółka zaczęła coś płacić dostawcom, a energetyka zaczęła odbierać trochę więcej zakontraktowanego węgla.

Wiceminister Soboń zapowiada, że 15 grudnia umowę na Śląsk przywiezie. A czego w niej wciąż brakuje?
Oprócz rozbieżności, brakuje jednej bardzo istotnej rzeczy. Do tej pory do rozmów nie zaangażowano samorządów, które muszą w tej umowie uczestniczyć, bo właśnie one będą odpowiedzialne za rewitalizację zdegradowanych terenów. Samorządów w rozmowach nie ma i to jest olbrzymi błąd strony rządowej.

Tym bardziej więc 15 grudnia żadnej obiecanej umowy nie będzie. Nie czuje się pan oszukany?
Ma pan rację, miała być umowa, umowy nie będzie. Ale najważniejszy jest skutek końcowy. Nie mogę powiedzieć, że ktoś został oszukany, bo przecież nie ma już w górnictwie strachu, że wrócimy np. do planu Sasina.

A jaką pan ma gwarancję, jeśli rząd, z którym rozmawiacie, częściej nie dotrzymuje słowa niż odwrotnie?
Świat stoi na głowie, gospodarka leży na łopatkach. Górnictwo jest w bardzo ciężkiej sytuacji, ale czarodziejską różdżką go nie uzdrowimy. To ja już wolę poczekać jeszcze 1,5 miesiąca, by wszystko zostało dopracowane, by wskazano źródła finansowania pewnych projektów, by był uzgodniony mechanizm notyfikacyjny w Komisji Europejskiej. To ostatnie rząd ma ujawnić w połowie grudnia. Nie wiemy, jak on będzie wyglądał, może być nawet tak, że będzie on dużą kością niezgody pomiędzy nami.