Książka "Dziewczyna z Paryża" o amerykańskiej nastolatce, której babcia zapisała mieszkanie w paryskiej kamienicy RECENZJA

Alice ma 16 lat, mieszka w Stanach Zjednoczonych, gdy nagle dowiaduje się, że jej niedawno zmarła babcia zapisała wnuczce mieszkanie w Paryżu. Dziewczyna przyjeżdża więc z rodzicami do stolicy Francji. Spadkobiercy postanawiają w ciągu sześciu tygodni pozałatwiać sprawy związane z mieszkaniem - apartament był zamknięty ponad 70 lat. Alice ma jednak inny plan. Chce przede wszystkim dowiedzieć się, dlaczego jej babcia Chloe nigdy nie wspominała o francuskiej przeszłości, okupacji w Paryżu, swojej rodzinie. I dlaczego babcia opuściła Paryż zaraz po wojnie i nigdy do niego już nie wróciła.

W paryskim mieszkaniu Alice odnajduje pamiętnik prowadzony przez siostrę babci - Adalyn Bonhomme. Zapiski obejmują cztery lata niemieckiej okupacji, podczas których rodzina Bonhomme radziła sobie całkiem dobrze, ba, mama z córkami chodziła nawet na rauty urządzane przez przyjaciółki. Adalyn związała się jednak z francuskim ruchem oporu. Zaczęło się od zrywania niemieckich plakatów, a skończyło na roznoszeniu wiadomości, tajemniczych wyjazdach, pomocy aliantom, aż wreszcie spotkaniach z niemieckimi oficerami, by wyciągać od nich potrzebne informacje.

Adalyn ukrywa przed rodziną to, czym się zajmuje. Gdy jej siostra Chloe odkrywa, że ta spotyka się z nazistami, zrywa z nią kontakty. Adalyn wie, że naraża swoje bezpieczeństwo i reputację, ale robi to dla wszystkich, w tym dla przyjaciół wywiezionych do obozów.

Alice udaje się poznać historię siostry babci między innymi dzięki przyjaciołom poznanym we Francji. A jednocześnie odkrywa współczesną historię swojej rodziny, problemów, które nią targają. I sekretów, które krok po kroku niszczą rodzinne relacje.

To kolejna książka dla miłośników Francji. Niezwykle klimatyczna, odnajdziemy tu i kafejki, i włóczęgi po paryskim bruku, urocze księgarnie i życie codzienne Francuzów. Potężna część książki poświęcona jest latom okupacji i działalności francuskiego ruchu oporu, co ucieszy pewnie pasjonatów historii. Narracja prowadzona jest dwutorowo - historie poznajemy z punktu widzenia Alice oraz Adalyn. Najważniejsze jest jednak odkrywanie korzeni, bo im więcej wiemy o swojej rodzinie, tym nasze życie staje się pełniejsze.