Książka „Kim Dzong Un. Historia dyktatora”. Oto kulisy rządów przywódcy Korei Północnej RECENZJA

Jung H. Pak, autorka książki „Kim Dzong Un. Historia dyktatora”, jest znawczynią sytuacji politycznej w Korei Północnej i byłą analityczką CIA. W książce przedstawiła kulisy rządów Kim Dzong Una wzbogacając je o analizę sytuacji politycznej na świecie, a przede wszystkim relacje między Stanami Zjednoczonymi a Koreą Północną.

To nie jest biografia dyktatora, wszak ten objął rządy w Korei w 2011 roku, gdy miał zaledwie 27 lat. Wykształcony w Szwajcarii, miłośnik koszykówki zasiadł na czele państwa, o którym tak niewiele wiemy. Wielu sądziło, że nie utrzyma się na stanowisku. Tymczasem Kim nie tylko postawił na brutalne rządy, ale i potrafił zagrać na nosie światowym mocarstwom.

O tym, jak wygląda prawdziwe życie w Korei wiadomo między innymi dzięki uciekinierom, którym udało się opuścić północnokoreański reżim. Pulchny, z widoczną nadwagą Kim, ubierający najczęściej mundurki, krok po kroku realizuje swoją wizję państwa. Usuwa przeciwników politycznych, morduje swojego wuja i brata, zsyła przeciwników reżimu do obozów pracy. Trafiają tam skazani wraz ze swymi rodzinami (w obozach zamyka się krewnych do trzech pokoleń), w tym małe dzieci. Gwałty, tortury, morderstwa w gułagach są na porządku dziennym i choć inne państwa zarzucają Kimowi łamanie praw człowieka, on ma te apele za nic.

W latach 90. w Korei Północnej zmarło z głodu od 600 tysięcy do miliona osób. Pozbawieni gospodarczej pomocy z Moskwy i Pekinu przywódcy Korei patrzyli, jak jej mieszkańcy jedzą szczury i korzonki. Tylko elity państwowe miały się dobrze, a rodzina dyktatora Kim Dzong Ila, ojca Kim Dzong Una, spędzała czas w luksusowych willach.

Gdy wykształcony na Zachodzie Kim Dzong Un, dochodzi do władzy, postanawia dać wybrańcom namiastkę luksusu. Buduje parki wodne, ogrody zoologiczne, wesołe miasteczka, z których korzystają najczęściej elity mieszkające w Pjongjangu. Zaprasza do siebie koszykarza Dennisa Rodmana, wszak jest wielkim miłośnikiem koszykówki. Ale nie rezygnuje z kontynuowania programu atomowego, prac nad wzbogacaniem uranu, inwestuje w broń jądrową i chemiczną, robi próby balistyczne. Przyjmuje politykę równoległego rozwoju – chce, by Korea Północna posiadała arsenał jądrowy i inwestowała w rozwój gospodarczy. Kraj ma bogactwa naturalne, dochodowe łowiska krabów i małży, wysyła też siłę roboczą za granicę.

Możliwości Kima często nie są doceniane. Przykładowo. Jego hakerzy włamali się do systemu Sony Pictures Entertainment, gdy studio chciało wyemitować film wyśmiewający Kima.

To tylko część wątków, którymi zajmuje się autorka książki o dyktatorze Korei Północnej. Sporo miejsca zajmują relacje państwa z Koreą Południową, Stanami Zjednoczonymi i ich przywódcami. Jedno z najbardziej odizolowanych od świata państw kryje jednak o wiele więcej tajemnic, do których nikt nie ma dostępu. Książka pokazuje, w jaki sposób koreańska dynastia manipuluje społeczeństwem, skazuje je na głód i nędzę i do jakich zbrodni jest w stanie się posunąć.

Poszczególne rozdziały książki są logicznie uporządkowane, historie z życia Kima i Korei wyjaśnione dogłębnie i zrozumiale. Nie da się jednak ukryć, że czytelnikom po takiej lekturze będzie towarzyszyła myśl, iż jeszcze przez kolejne długie lata Kim Dzong Un będzie nie do pokonania, a światowe mocarstwa dalej będzie wodził za nos.