Rozbudowa oczyszczalni ścieków w Lublińcu. Brakuje ok. 14 mln zł. Skąd miasto weźmie pieniądze, żeby pokryć różnicę?

To największa inwestycja w historii miasta, na którą udało się pozyskać 18,7 mln zł z Unii Europejskiej. Zgodnie z umową dofinansowania, musi być zrealizowana i rozliczona do 31 marca 2022 roku. Termin zakończenia robót, zapisany w dokumentacji przetargowej, to 31 grudnia 2021.

- _Projekt pozwoli na kompleksowe zmodernizowanie wszystkich obiektów na oczyszczalni ścieków. Ważnym elementem przebudowy oczyszczalni będzie modernizacja w zakresie gospodarki osadowej. Realizacja projektu powinna do minimum ograniczyć uciążliwość w zakresie wytwarzanych „zapachów”_ - już w zeszłym roku informował urząd miejski.

W przypadku lublinieckiej oczyszczalni oszacowano koszt rzędu ok. 35,8 mln zł. Już w momencie ogłaszania przetargu były jednak spore wątpliwości czy we wspomnianej kwocie uda się zmieścić. Wynikały one z wyników przetargów na podobne inwestycje w innych gminach w ciągu ostatnich miesięcy. Niestety okazały się uzasadnione.

Oferty złożono w lublinieckim przetargu otwarto 24 maja. Magistrat poinformował, że na sfinansowanie inwestycji przeznaczył niecałe 34,8 mln zł. Wpłynęły 4 oferty. Najtańsza opiewa na ok. 49,5 mln zł, pozostałe na: 52,5 mln, 59,2 mln i 61,4 mln zł. Jak duża jest różnica między oczekiwaniami a rzeczywistością łatwo policzyć. Z podobnymi problemami miasto borykało się już przy ubiegłorocznych przetargach m.in. na centrum przesiadkowe i II etap rewitalizacji Lublinicy. Rozstrzygnęło je w końcu i zleciło po znacznie wyższych kosztach, ale dopiero po kilku postępowaniach. W przypadku oczyszczalni władze uznały, że biorąc pod uwagę sytuację na rynku budowlanym, nie ma sensu próbować w kolejnych przetargach, bo taniej raczej nie będzie i start inwestycji tylko się odwlecze. Rozpoczęły się więc poszukiwania środków na pokrycie brakujących kilkunastu mln zł.

Na początku czerwca burmistrz Edward Maniura, skarbnik miasta Gabriela Czech oraz sekretarz Jan Grajcar pojechali do Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Warszawie. To właśnie tam – w siedzibie NFOŚiGW – rok temu podpisali umowę dofinansowania rozbudowy oczyszczalni ze środków unijnych kwotą prawie 18,7 mln zł.

- Rozmawialiśmy na temat kredytu, z którego pieniądze zapełnią lukę między dokumentacją i szacunkami, a ofertami przetargowymi – wyjaśnił burmistrz.

Niestety opcja zwiększenia dofinansowania nie wchodzi w grę. Zostaje więc pożyczka. Na temat warunków jego przyznania, w tym m.in. karencji, dyskutowano podczas spotkania. Nie będzie to pożyczka w części umarzalna.

- Zależy nam aby przez pierwsze 2 lata spłaty raty był dla nas mniej obciążające, a wyższe dopiero po tym okresie – powiedział w rozmowie z DZ Edward Maniura. - Równolegle prowadzimy jednak rozmowy z innymi instytucjami finansowymi i rozważamy alternatywne warianty – dodaje.

Burmistrz nie chce na razie zdradzić jakie to instytucje, ale zwraca uwagę, że jeśli wszystko pójdzie dobrze, to miasto może uzyskać lepsze warunki niż w NFOŚiGW.

Prawdopodobnie na lipcowej sesji Rady Miejskiej w Lublińcu, radni będą procedować projekt uchwały, upoważniającej burmistrza to zaciągnięcia wspomnianego zobowiązania finansowego. To podstawa, bez której nie może on wziąć kredytu czy pożyczki w tak dużej wysokości. Oczywiście zaciągnięte zobowiązanie znacznie zwiększy zadłużenie miasta, ale według zapewnień burmistrza Lubliniec jest w niezłej kondycji finansowej i może sobie jeszcze na to pozwolić.

Podczas ostatniej, czerwcowej sesji, na temat inwestycji w oczyszczalni też dyskutowano. Radna Iwona Ochman poprosiła burmistrza, żeby wyjaśnił z jakimi konsekwencjami trzeba byłoby się liczyć, gdyby miasto nie zdecydowało się na realizację rozbudowy i modernizacji.

- Pojawiają się głosy powątpiewania czy to na pewno potrzebne – zauważyła radna.

Oczywiście na pewno oznaczałoby to utratę dofinansowania, ponieważ przyznanych pieniędzy na dany cel nie można przesunąć na inny.

- Byłyby dalsze uciążliwości odorowe, przede wszystkim latem. Ścieków przybywa, ponieważ powstają nowe zakłady i budynki mieszkalne, więc wspomniany uciążliwości wzrastałyby – zauważył Edward Maniura. - Nieuregulowana kwestia osadowa to ograniczenie rozwoju miasta. Przepustowość obecnej oczyszczalni w którymś momencie skończyłaby się, więc tak naprawdę nie mamy wyjścia. Nie wiem kogo winić za to, że miało być 35 mln zł, a będzie 50 – 60 zł – skwitował.