MKTG SR - pasek na kartach artykułów

Sejm Śląski 90 lat temu: Dziennik budowy ze zdjęciami [HISTORIA DZ]

Marcin Zasada
Lipiec 1926 - Ukończone szalowanie sklepień nad salą sejmową oraz widok pierścienia żelbetowego pod słupy kopuły nad główną klatką schodową
Lipiec 1926 - Ukończone szalowanie sklepień nad salą sejmową oraz widok pierścienia żelbetowego pod słupy kopuły nad główną klatką schodową ARC
"Po przyłączeniu Górnego Śląska do ziem RP, wyłoniła się potrzeba stworzenia w stolicy naszych zachodnich Kresów gmachu, któryby pomieścił w sobie wszystkie Urzędy Województwa oraz Sejm Śląski" - czytamy w albumie z fotografiami dokumentującymi postępy prac przy najbardziej imponującej inwestycji w przedwojennych Katowicach, części autonomicznego woj. śląskiego.

Był rok 1926. Po prawie 30-miesięcznej budowie, monumentalna siedziba urzędu i sejmu już stała, w planach zostały jeszcze tylko prace wykończeniowe.

CZYTAJ KONIECZNIE:
HISTORIA REGIONU WEDŁUG DZIENNIKA ZACHODNIEGO

Album, z którego niezwykłe zdjęcia możecie Państwo od dziś oglądać, to znakomite świadectwo powstawania gmachu - niemal krok po kroku - od pierwszych robót ziemnych w lipcu 1924 roku. Dokumentacja odsłania też kilka niespodzianek - na przykład w sierpniu 1924 roku podczas wykopów w okolicach ul. Jagiellońskiej i Reymonta budowlańcy natknęli się na stary, zasypany kamieniołom. Wrażenie robi też m.in. widok sali sesyjnej w stanie surowym. Jest taka... brutalistyczna.

Fotografie dobrze oddają też przynajmniej fragment rozmachu, z jakim stawiano urząd wojewódzki. Przypomnijmy, że decyzja o budowie gmachu w Katowicach zapadła po wprowadzeniu na Śląsku polskiej administracji w czerwcu 1922 r. Była to konieczność z punktu widzenia administracyjnej praktyki, bo w Katowicach miały powstać urzędy, które wcześniej funkcjonowały w Opolu, Wrocławiu czy Berlinie. Inwestycja miała też istotny wymiar prestiżowy i propagandowy. Istotne były też walory artystyczne i architektoniczne (i ten cel niewątpliwie udało się osiągnąć).

Zbudowanie gmachu dla administracji śląskiej było zasługą głównie trójki polityków: marszałka Konstantego Wolnego, wojewody Antoniego Schultisa i wicewojewody Zygmunta Żurawskiego. 9 maja 1923 r. ogłoszono konkurs na projekt gmachu, na który architekci z całej Polski nadesłali 67 koncepcji przyszłej budowli. Wygrała praca autorstwa architektów krakowskich: Kazimierza Wyczyńskiego, Stefana Żeleńskiego, Piotra Jurkiewicza i Ludwika Wojtyczki. Budowa trwała od 1924 do 1929 r.

Gdy 5 maja 1929 roku budynek został poświęcony, podczas uroczystości padły m.in. takie słowa: "Dzisiaj w tej części Śląska dokonuje się uroczystość poświęcenia gmachu Województwa i Sejmu Śląskiego, jako widomego i wspaniałego symbolu mocarstwowej potęgi państwa, wśród którego ziem Województwo Śląskie stanowi najcenniejszą perłę".

W tym czasie był to największy budynek administracyjny w Polsce. Te liczby do dziś robią wrażenie: 161474 m. sz. (kubatura), 6512 m. kw. (powierzchnia). Łączna długość korytarzy wyliczona to ponad 6 km, a dodajmy do tego jeszcze 600 pomieszczeń i 1300 okien. Budowa kosztowała prawie 13 mln ówczesnych złotych. W całości sfinansował ją Skarb Śląski.

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Dołącz do nas na X!

Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.

Obserwuj nas na X!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!