Siedem grzechów głównych

Gdyby Ewa nie skosztowała jabłka, cóż ciekawego zdarzyłoby się przez miliony lat? Nic - ironizuje pisarz Paulo Coelho. A Jan Lemański, poeta, satyryk dodaje: "Bóg stworzył i grzech. Po cóż się wyzbywać grzechu, skoro to rzecz boska?"

Rachunek sumienia

Na grzechach, jak na chorobach, znają się wszyscy, bo od zawsze są obecne w historii człowieka. Jedni trwają w bałwochwalstwie, drudzy popadają w alkoholizm czy narkotyki. Do tego człowiek z natury jest leniwy, to chyba jedna z największych wad ludzkości. I kto nie zna uczucia zazdrości, która potrafi zabić miłość, przyjaźń, dobrą atmosferę w pracy? A umiar w jedzeniu? Wystarczy być na diecie, żeby nie grzeszyć?

Ks. dr Michał Kaszowski wyjaśnia, że łakomstwo osłabia miłość do drugiego człowieka albo nawet ją niszczy. Dzieje się tak wtedy, gdy ucztowanie odwraca uwagę od biednych i głodnych tego świata lub dokonuje się ich kosztem, za cenę ich niewolniczej pracy. Nie grzech być biednym, grzech być bogatym i krzywdzić innych.

Wielu z nas wybiera trwanie w jakimś grzechu, z którym żal zerwać, bo, jak mawiał niemiecki satyryk Georg-Chrostoph Lichtenberg: "Dla wielu ludzi cnota polega bardziej na żalu za grzechy niż na ich niepopełnianiu". Wielkopostna zaduma dla jednych, czy wiosenne oczyszczenie dla drugich to czas refleksji nad swoim życiem. A że stare grzechy mają często długi cień, pewnie warto zrobić rachunek sumienia.

Zło jest złem

Grzech jest świadomym i dobrowolnym przekroczeniem obowiązujących norm moralnych, religijnych. Jest złem. W nauczaniu Kościoła katolickiego jest świadomym i dobrowolnym przekroczeniem prawa Bożego. Są grzechy ciężkie i lekkie, a także cudze (np. pochwalanie grzechu drugiej osoby, milczenie, gdy ktoś grzeszy), albo grzechy pokoleniowe (np. odziedziczona po przodkach niegodziwość, skłonność do buntu). Są też grzechy wołające o pomstę do nieba - według katechizmu do tej kategorii należą: umyślne zabójstwo, grzech sodomski, uciskanie ubogich, wdów i sierot oraz... zatrzymywanie zapłaty robotnikom.

Nazwa nie jest ważna, bo zło to zło. Mniejsze, większe, średnie, wszystko jedno. Proporcje są umowne, granice zatarte, krzywda pozostaje.
Kościół czuwa

Możemy grzeszyć myślą, mową, uczynkiem i zaniedbaniem. O naszej grzesznej naturze i całym złu tego świata zapisano wiele ksiąg. Walka ze złem jest tematem przewodnim większości wytworów kultury: malarstwa, poezji, filmów, komiksów. Zło jest bardziej wyraziste - sztuka zawsze to wiedziała. Niderlandzki malarz Hieronim Bosch namalował "Siedem grzechów głównych" na desce, która miała być blatem stołu. Grzechy główne przedstawił w formie scenek rodzajowych. Pychę obrazuje dama przeglądająca się w lustrze trzymanym przez diabła. Chciwość - to sędzia przyjmujący łapówkę, nieczystość - para kochanków w otwartym namiocie, której przygląda się rozbawiony błazen, zazdrość - psy szczerzą na siebie kły, ze wzrokiem utkwionym w kość. Nieumiarkowanie w jedzeniu jest sceną uczty, gniew - bójką między sąsiadami, a lenistwo to śpiący mężczyzna, którego budzi zakonnica. Kościół czuwa.

Oszukać diabła

Z kolei "Grzech pierworodny" Jacopa Tintoretta przedstawia nagich Adama i Ewę przed wypędzeniem z raju. To jeden z najpopularniejszych motywów w malarstwie europejskim zaczerpnięty z Księgi Rodzaju.

Grzechy, według definicji św. Tomasza z Akwinu, mają w sobie coś ze śmierci. Zdaniem św. Augustyna, źródłem grzechu jest pycha. Grzech może być formą kradzieży. Kto zabija, kradnie czyjeś życie. Kto kłamie, kradnie innemu prawo do prawdy. Ale oszukać diabła to nie grzech.

*Strajk generalny 26 marca w woj. śląskim
*Bandycki napad na sklep w Mysłowicach ZOBACZ WIDEO
*ZOBACZ luksusowe samochody prezydentów miast. Po co im to? ZOBACZ ZDJĘCIA
*Serial Anna German [STRESZCZENIA ODCINKÓW]