Tadeusz „Teddy" Pietrzykowski upamiętniony! W bielskiej szkole została odsłonięta tablica poświęcona legendarnemu bokserowi

W uroczystości wzięli udział bliscy Tadeusza Pietrzykowskiego, przedstawiciele Instytutu Pamięci Narodowej, w tym dyrektor katowickiego Oddziału IPN dr Andrzej Sznajder, poseł Przemysław Drabek, samorządowcy, społeczność szkolna.

- To wyjątkowa uroczystość, bo Instytut chce zwracać uwagę na różne aspekty związane z II wojną światową; wydobywać te postaci, które w sposób szczególny zaważyły na historii. Tadeusz Pietrzykowski to bokser, który w czasie pobytu w obozach koncentracyjnych zmuszony był do prowadzenia walk pokazowych. Był też symbolem dodawania otuchy rodakom i osobom przebywającym w obozach koncentracyjnych. To aspekt, który - zdaje mi się - jeszcze nie wybrzmiał w naszej przestrzeni publicznej. Dlatego chcemy go przypomnieć - powiedział DZ Jan Kwaśniewicz, naczelnik Oddziałowego Biura Upamiętniania Walk i Męczeństwa IPN w Katowicach, podkreślając, że ostatnie lata swojego życia Pietrzykowski spędził w Bielsku-Białej.

Tadeusz „Teddy” Pietrzykowski urodził się 8 kwietnia 1917 w Warszawie. Był pięściarzem, trenerem, nauczycielem wychowania fizycznego, żołnierzem Wojska Polskiego, jednym z pierwszych więźniów niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz (nr obozowy 77). Po wojnie świadek w procesie Rudolfa Hößa.

Po wybuchu II wojny światowej uczestniczył, jako podchorąży Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu, w obronie Warszawy. Po kapitulacji próbował na wiosnę 1940 przedostać się do Francji. Aresztowany przez żandarmerię węgierską został przekazany Niemcom. 14 czerwca 1940 r. trafił z pierwszym transportem więźniów do obozu koncentracyjnego Auschwitz.

Do historii przeszedł jako pięściarz toczący pojedynki w obozach koncentracyjnych (Auschwitz-Birkenau, Neuengamme, Bergen-Belsen). Pierwszą walkę w KL Auschwitz stoczył w marcu 1941, wygrywając z niemieckim kapo Walterem Dunningiem, przedwojennym wicemistrzem Niemiec w wadze średniej. W KL Auschwitz Teddy stoczył według różnych szacunków od 40 do 60 walk i przegrał tylko raz z holenderskim mistrzem w wadze średniej Leenem Sandersem.

W 1946 powrócił do kraju. Z powodu trwałej utraty zdrowia w obozach koncentracyjnych nie osiągnął już przedwojennego poziomu w pięściarstwie. W 1947 r. był jednym ze świadków w procesie Rudolf Hößa. W 1962 przeprowadził się do Bielska-Białej, gdzie został nauczycielem wychowania fizycznego.

- Chciałbym podziękować wszystkim, którzy zorganizowali dzisiejszy dzień i upamiętnili tego wybitnego Polaka, patriotę, sportowca, nauczyciele, ale przede wszystkim człowieka - mówił podczas dzisiejszej uroczystości znakomity znawca bielskiego sportu, ale także były uczeń Tadeusza „Teddy” Pietrzykowskiego Bogdan Dubiel, wspominając, że jako uczeń wraz z klasą został zabrany przez Tadeusza Pietrzykowskiego do byłego obozu KL Auschwitz na przejmującą lekcję historii.

- Ta sala gimnastyczna, gdzie się znajdujemy, to było całe jego życie - mówiła z kolei Eleonora Szafran, córka Tadeusza Pietrzykowskiego. Przypomniała, że jej ojciec uczył kiedyś w tej szkole. - Tutaj działał jako trener w różnych sekcjach sportowych, działał jako społecznik przekazując młodzieży to, co sam wyniósł z szeregów harcerstwa. Działał wciąż w myśl słów: "Być to być najlepszym". Dla Tadeusza Pietrzykowskiego zawód nauczyciela był powodem do dumy - wspominała Eleonora Szafran, dziękując, że pamięć o jej ojcu wciąż jest żywa.