Tajemnicze zakątki Śląska. Tutaj poczujesz klimat magii i legend sprzed setek lat! Idealne na każdą porę roku

Śląsk to nie tylko charakterystyczne szyby kopalń górujące nad miastami i tony węgla, ale przede wszystkim obszar bogaty w historię, kulturę oraz przyrodę. Region słynie z pięknej przyrody, która przyciąga miłośników turystyki pieszej i rowerowej.

Wiele miejsc na Śląsku związanych jest z kulturą i tradycjami regionu, takimi jak chociażby Górnośląski Park Etnograficzny, w którym można poznać kulturę i zwyczaje ludności zamieszkującej Śląsk. Nasz region zdecydowanie wart jest poznania i odkrycia!

Cmentarz ewangelicki w Cieszynie - to cmentarz, na którym znajduje się wiele interesujących nagrobków, w tym m.in. nagrobek tajemniczego markiza. Według legendy, był on szpiegiem i przemytnikiem, który zginął w tajemniczych okolicznościach.

Park Śląski - to piękny park krajobrazowy, który jest uważany za jedno z najbardziej tajemniczych miejsc na Śląsku. W parku znajdują się m.in. starodrzewy, mokradła, a także kamienie pamiątkowe i tajemnicze rzeźby.

Park to unikatowa „oaza zieleni” zlokalizowana w Chorzowie, pośrodku kilkumilionowej aglomeracji górnośląskiej. Od 70 lat służy mieszkańcom i turystom. Tuż po przejęciu, teren był ogromny i przerażający. Pokryty w 75 proc. hałdami, pogórniczymi odpadami, biedaszybami, zapadliskami, bagnami i wysypiskami oraz w niewielkim obszarze terenami o charakterze rolniczym.

Dziś wygląda przepięknie, magicznie i zdecydowanie pobudza wyobraźnię!

Kopalnia Guido w Zabrzu - to nie tylko miejsce, w którym można poznać historię górnictwa na Śląsku, ale także miejsce, w którym odbywają się wieczorne wycieczki, podczas których można poznać historie związane z tajemniczymi zjawiskami i legendami, które krążą wokół kopalni.

Zamek w Ogrodzieńcu - Legendy mówią, a obecni mieszkańcy potwierdzają, że na zamku nocami pojawia się ogromny czarny pies pobrzękujący długim na trzy metry łańcuchem. Starsi mieszkańcy opowiadają, że nocą żaden koń nie ośmielił się przejść przez zamkową bramę, choć na zamkowym dziedzińcu nigdy nie brakowało soczystej trawy. O swoim spotkaniu z ogromnym czarnym psem w latach 60-tych, opowiadają do dziś dwaj rolnicy, którzy nocą w przeddzień odpustu w Gieble chcieli wygnać krowy na pastwiska aby rano móc od razu do Giebła się wybrać. Nie tak dawno temu pewien młodzieniec, który nie chciał wierzyć opowieściom miejscowych nestorów, postanowił zanocować na zamkowym dziedzińcu. Jak później ze skruchą wyznał, w środku nocy najpierw usłyszał pobrzękiwania łańcucha a następnie usłyszał za plecami powarkiwanie. I choć księżyc był w pełni, kiedy się odwrócił niczego nie zobaczył, jednak dźwięk nie ustawał. Wystraszony biegł przed siebie co sił w nogach czując na karku trupiolodowaty oddech, aż dotarł do stawu. Kiedy wskoczył do wody przed nim ukazała się ogromny psi łeb. Na szczęście letnie noce nie są długie. W dali zapiał kur a czarny pies wyskoczył z wody i pognał do zamku.

Korzenie tej legendy sięgają XVII wieku, kiedy to Mikołaj Firlej sprzedał zamek Stanisławowi Warszyckiemu. Miłośnicy historii zapewne dobrze znają barwne dzieje tego patrioty, który w czasie Potopu Szwedzkiego stał u boku Jana Kazimierza, bronił między innymi Częstochowy i gościł najznamienitszych dygnitarzy polskich. Co więcej był też świetnym gospodarzem, który dbał o rozwój rzemiosła i rękodzieła na swych ziemiach.

Jednak wśród peanów na cześć Warszyckiego pojawiają tu i ówdzie opowieści o jego okrucieństwie. Uwielbiał ponoć tortury i folgował sobie w ich stosowaniu pod błahymi nawet pretekstami, szczególnie okrutny miał być wobec swych kolejnych żon, z których jedną chłostał na oczach poddanych, drugą miał zamurować żywcem i wysadzić tą część zamku. Według opowieści przekazywanych z pokolenia na pokolenie Warszycki jeszcze za życia został porwany przez diabła do piekła i stamtąd nocami powraca na zamek pilnować swoich skarbów ukrytych przed wszystkimi. Skarby te miały stanowić posag jego córki jednak, choć strasznie bogaty, Warszycki nie dał córce nawet talara.

Katedra w Katowicach - według legendy, katedra ta jest zbudowana na miejscu, gdzie w średniowieczu znajdował się kościół, którego ksiądz miał moc uzdrawiania. Podobno po jego śmierci z kościoła zaczął unosić się aromatyczny olejek, który miał właściwości lecznicze.

Zamek Piastowski w Raciborzu - to jeden z najważniejszych zabytków Raciborza. Gród wzmiankowany w Kronice Galla Anonima we wpisie datowanym na rok 1108. Pierwsze partie ceglane powstały prawdopodobnie w połowie XIII wieku. Jedną z tajemnic związanych z zamkiem jest tunel, który miał prowadzić od klasztoru Dominikanek do zamku. Tajemne przejście miało powstać pod koniec XIII wieku, za rządów Przemysława, kiedy jego córka Eufemia wstąpiła do konwentu Dominikanek. Tunel miał umożliwić spotkania ojca z córką, a także w razie niebezpieczeństwa umożliwić zakonnicom ucieczkę do zamku. W 1988 roku władze miasta wraz z kościołem katolickim doszły do porozumienia w sprawie renowacji kaplicy zamkowej. Podczas prac remontowych, w umieszczonej na dachu wieżyczce na sygnaturkę, została odnaleziona datowana na 1843 rok mapa. Oddawała ona stan zabudowy miejskiej z 1843 roku i z 1858 roku za sprawą ręcznie naniesionych na niej adnotacji.

Mapa stała się historycznym odkryciem za sprawą adnotacji naniesionych przez Roberta Schneidera, który prawdopodobnie kierował odbudową zamku po pożarze. Zaznaczył on na mapie podziemny tunel, który zaczynał się w miejscu starej zamkowej baszty, a kończył w klasztorze dominikanek. Było to prawdopodobnie legendarne przejście pod Odrą, które opisał Hyckel. W 2001 roku prowadzono badania archeologiczne na miejscu dawnej baszty w południowo-wschodnim narożu w wyniku których odkryto zejście do podziemnego korytarza. Korytarz wiódł do piwnicy baszty, w której znaleziono zejście prowadzące w stronę Odry. To prawdopodobnie w tym miejscu miał zaczynać się legendarny tunel. Przejście to zostało prawdopodobnie zniszczone w XIX wieku podczas wylewu Odry, który spowodował obsunięcie się murów. Planowana jest konserwacja podziemnego tunelu w celu udostępnienia go odwiedzającym.

Sztolnia "Królowa Luiza" w Zabrzu - to niemal 5 km nieczynnych podziemnych wyrobisk, który wraz z Kompleksem Kopalnia Guido (5,5km) wchodzą w skład Muzeum Górnictwa Węglowego w Zabrzu. "Królowa Luiza" to jedna z największych kopalni węgla kamiennego w Polsce. Kopalnia działała od 1791 roku do 2012 roku i obecnie jest dostępna dla turystów. Pod ziemią można zobaczyć wiele cennych eksponatów związanych z historią kopalni. Przy odrobinie szczęścia można spotkać w niej postacie ze śląskich legend - Skarbnika oraz Utopka.

Pałac Schoena w Sosnowcu - Pałac Schoena był pierwotnie rezydencją Ernsta Schoena wybudowaną w stylu neobarokowym. Na przestrzeni lat został wielokrotnie przebudowywany, ale jego zasadnicza bryła nie uległa zmianie. Od 1985 r. stanowi siedzibę Muzeum w Sosnowcu. Pałac został otoczony parkiem w stylu neoromantycznym. Jego głównym elementem był staw zlikwidowany po II wojnie światowej. Obecnie największym walorem parku są różnorodne gatunki drzew, wśród których do najciekawszych należą jesiony wyniosłe i klony srebrzyste oraz szpalery kasztanowców. Kolonia schoenowska liczyła 11 budynków. Wybudowano drewniane domy dla robotników oraz wielorodzinne bloki dla urzędników i majstrów. Na jej terenie znajdował się także dom prokurenta, ambulatorium i pierwotne mieszkanie właściciela fabryki. Do dzisiaj pełni funkcje mieszkalne. Jest cennym świadectwem kultury materialnej wczesnego etapu industrializacji.

Gdzie wybrać się w tak piękną pogodę na Śląsku? Zobaczcie jak tu pięknie, tajemniczo i magicznie! Może któreś miejsce Was zaintryguje i postanowicie je odwiedzić?