Uroda a kariera: Przystojnym panom łatwiej, pięknym paniom trudniej

To atrakcyjni panowie podczas rekrutacji do pracy oceniani są jako bardziej szczerzy i inteligentni niż piękne panie.

Na tym nie koniec, osoby rekrutujące uznały też, że mężczyźni są sympatyczniejsi, bardziej ugodowi i dynamiczni. Dlatego też otrzymali najwyższe rekomendacje, niezależnie od typu pracy, do jakiej aspirowali, a najlepiej oceniani są przystojni kandydaci na wysokie stanowiska.

W tym przypadku atrakcyjność u kobiet nie ma dużego znaczenia. U nich uroda "daje fory" w przypadku, gdy starają się o typowo damską pracę, np. asystentki czy sekretarki. Na nic się zda, jeśli będą chciały zostać np. dyrektorkami w firmach.

Choć panów zajmujących wysokie stanowiska w biznesie czy zasiadających w rządowych ławach jest zdecydowanie więcej, to udało nam się znaleźć piękne panie, które w życiu osiągnęły całkiem sporo.

KONIECZNIE ZOBACZ:
Piękne, seksowne i dobrze ubrane - takie są polskie posłanki
Piękne wiosenne panie dorwane przez fotoreporterów Dziennika Zachodniego

Choćby minister Elżbieta Bieńkowska, nasza krajanka z Mysłowic. Zaś przystojny przedstawiciel płci "brzydkiej" to np. Jarosław Zagórowski, prezes Jastrzębskiej Spółki Węglowej.

Piękny, atrakcyjny, ładny, czyli jaki? Jak się okazuje, odpowiedź na to pytanie nie jest taka łatwa. - Nie ma i nigdy nie było jednego idealnego wzorca pięknej kobiety i mężczyzny - wyjaśnia dr Irma Kozina, historyk sztuki z Uniwersytetu Śląskiego. I jak dodaje, ideał piękna zmieniał się wraz z latami, uzależniony był też od środowiska.

Powiększanie piersi, korekta nosa, uszu oraz odsysanie tłuszczu - to zabiegi, z którymi panie najczęściej zwracają się do chirurgów plastycznych. Panowie najbardziej zainteresowani są tym ostatnim. Przynajmniej tak wynika z badań przeprowadzonych przez Centrum Chirurgii Plastycznej IQ Medica. Wszystko po to, by być piękną, czuć się bardziej szczęśliwą i poprawić stan ducha.

Tymczasem, jak pokazują badania Natalii Ruszkowskiej oraz dr Hanny Bednarek, psycholożek ze Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie, w zdobyciu dobrej pracy nieprzeciętna uroda zdecydowanie pomaga panom, a nie paniom.

Psycholożki pokazały osobom, które zajmują się rekrutacją pracowników do firm, CV ze zdjęciami kandydatów. Najwyższe rekomendacje otrzymali atrakcyjni mężczyźni, najlepiej oceniani jako kandydaci na wysokie i typowo męskie stanowiska. Co z paniami? U nich atrakcyjność miała znaczenie jedynie w przypadku, gdy starały się o typowo damską pracę, np. sekretarki.

- Kobiety stały się ofiarami własnego sukcesu - śmieje się Marek Thorz z firmy Plus Communication, która zajmuje się przygotowywaniem kampanii reklamowych galerii Forum w Gliwicach. I jak wyjaśnia, przez podobny wzorzec zdjęć kobiecego ciała, który oglądamy w magazynach, panie poniekąd dały się zaszufladkować, przez co dziś mogą mieć problem z osiąganiem sukcesu w innych niż mówią stereotypy dziedzinach kariery.
A jak to jest z tym pięknem? Duże oczy, pełne usta, czy u kobiet dodatkowo duży biust i proste nogi wystarczą, by nazywać takie osoby pięknymi?

- Nie jest to takie proste - mówi Robert Zuchniewicz, profesjonalny fotograf, który robi zdjęcia m.in. do "Twojego Stylu", "Elle" czy "Playboya". - Są ludzie, którzy nie mają wyobraźni i nie są kreatywni, im wystarczą standardowe cechy, jednak piękno nie zależy od tego, jak ktoś wygląda, a od odbiorcy, osoby, która patrzy na nas.

Po części to wyjaśnia, dlaczego ideał piękna zmieniał się wraz z upływającymi latami czy też środowiskiem, w którym wychowywali się ludzie. - Jeszcze do XVII wieku możemy mówić, że głównym wyznacznikiem kobiecego piękna był... pełny spichlerz - wyjaśnia dr Irma Kozina, historyk sztuki z UŚ. Piękne panie były grubsze, co dowodziło, że w domu nie brakuje strawy. - Sytuacja zmieniła się dopiero w XX wieku. Wtedy Alberto Vargas na wzór swojej żony, szczupłej blondynki, stworzył ideał pin-up girls - dodaje.

Wyjaśnienia przekonania, że atrakcyjny mężczyzna będzie lepszym dyrektorem firmy, zaś atrakcyjna kobieta nadaje się na sekretarkę lub asystentkę, psycholodzy dopatrują się w teorii ewolucyjnej. Zgodnie z nią, to mężczyzna musiał posługiwać się inteligencją, aby polować i zapewnić przetrwanie kobietom i dzieciom. Rozwijał on takie cechy jak przedsiębiorczość czy skłonność do ryzyka. Kobiety natomiast, opiekując się potomstwem, rozwijały w sobie empatię i opiekuńczość. Gdy zaczęły pracować zawodowo, to głównie w specjalnościach takich jak pielęgniarka czy nauczycielka, które pasowały do pełnionych przez nie wcześniej ról. Współcześnie te stanowiska również są zdominowane przez panie. Mają one jednak utrudniony dostęp do zawodów, gdzie pożądane są typowo męskie cechy jak np. umiejętność zarządzania. Pomimo że mogą one doskonale radzić sobie w każdym zawodzie, powstał stereotyp, że kobieta nie sprawdzi się w środowisku wymagającym rywalizacji, bo przez wieki robiła coś zupełnie innego. Przekonanie, że to mężczyzna na stanowisku kierowniczym sprawdzi się lepiej, funkcjonuje do dziś. Kobiety tkwią przez to na stanowiskach gorzej płatnych, bo chętniej widzi się je na stanowiskach asystenckich. Jeśli chodzi o preferowanie atrakcyjnych osób, to również ma to swoje wyjaśnienie. Ładny wygląd był oznaką zdrowia.

* CZYTAJ KONIECZNIE:

*ZOBACZ LISTĘ ZAWODÓW DO DEREGULACJI
*Hans Kloss powrócił FILM, ZDJĘCIA, RECENZJE, czyli HISTORIA PRAWDZIWA