W sobotę zlot absolwentów częstochowskiego LO Traugutta

Było ich czternastu. Sami chłopcy, bo szkoła była tylko dla mężczyzn. Dopiero w roku szkolnym 1964/65 Traugutt stał się szkołą koedukacyjną.
Przed wojną "trauguciacy" obowiązkowo chodzili w granatowych mundurach, z tarczą na lewym ramieniu i w czapkach. Po wojnie rodzin uczniów nie było stać na mundury, ale granatowe czapki z czarnym otokiem, tarcze nadal były obowiązkowe. Pod koniec lat siedemdziesiątych i takie wyróżniki szkoły zniknęły. Dziś obowiązuje dowolny strój.

W sobotę do Częstochowy przyjadą absolwenci II LO z całej Polski. Spotkają się tu sławy polskiego prawa, medycyny czy świata artystycznego. - Spotkanie zainauguruje msza święta o godz. 11 na Jasnej Górze w intencji zmarłych profesorów i wychowanków - mówi Krzysztof Ponchała, dyrektor liceum. - Potem będzie spotkanie w hali Polonia, a wieczorem wielki bal. Każdy absolwent otrzyma monografię liceum.

Absolwenci będą mogli także pomóc szkole - kupić cegiełki (od 50 zł do 500 złotych). Potem metalowe tabliczki z nazwiskiem sponsora zostaną wmurowane w ścianę obok modernizowanej pracowni biologicznej.

Do Traugutta chodzili też m.in. profesor Andrzej Jasiński, pianista, wychowawca Krystiana Zimmermana, Janusz Kochanowski, były rzecznik praw obywatelskich, zginął w katastrofie smoleńskiej, profesor Grzegorz Opala, były minister zdrowia, Stanisław Różewicz, reżyser teatralny i filmowy, Władysław Terlecki, pisarz, autor powieści i opowiadań historycznych związanych z powstaniem styczniowym, Juliusz Braun, były przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.

Ks. biskup Antoni Długosz, prowadzi telewizyjny program dla dzieci "Ziarno"
Z ogromnym sentymentem wspominam nauczycieli. Nasz polonista prof. Wójcicki przygotowywał przedstawienia teatralne, które wystawialiśmy z koleżankami z liceum Słowackiego. Przygotowałem homilię na sobotnią mszę w naszą rocznicę.

Andrzej Zydorowicz, legendarny sprawozdawca sportowy
Nigdy nie zapomnę naszego nauczyciela geografii, prof. Franciszka Gollenhofera, przedwojennego pedagoga. Chodził w muszce, co w tamtych czasach, lat pięćdziesiątych, było niesamowite. Mówił do nas wierszem, gdy zapraszał do odpowiedzi.