KWK Piast w Bieruniu: Najdłuższy strajk 14-28 grudnia 1981 r.

14 grudnia 1981 r. to był poniedziałek.

Jak zwykle, stawiliśmy się do pracy, zjechaliśmy na dół i dopiero tam usłyszeliśmy dekret stanu wojennego, w którym usłyszeliśmy, co nam grozi za różnego rodzaju nieposłuszeństwo, z karą śmierci włącznie. To zrobiło wrażenie, ale potem rozeszliśmy się do pracy. Dopiero po szychcie padło hasło: Nie wyjeżdżamy. Dołączyli do nas ci, którzy przyszli na drugą zmianę

– wspomina Jerzy Demski, jeden z najmłodszych uczestników strajku w KWK Piast. Wiekiem i stażem. Miał 21 lat i pracownikiem kopalni był od czterech miesięcy. - To była spontaniczna decyzja. Może inaczej byłoby, gdyby każdy mógł ją podjąć sam, indywidualnie, w domu, ale w grupie wszyscy czują się mocni - mówi.

Strajk na KWK Piast 14-28 grudnia 1981 r.: Różne fazy

Strajk trwał 14 dni, do 28 grudnia. Przechodził różne fazy. Na początku była euforia, ale potem nadszedł 16 grudnia i wieść o strzałach na „Wujku”. – W pewnym momencie poszła pogłoska, że nie tylko na „Wujku”, ale wszędzie strzelają i zrobiło się groźnie – opowiada Jerzy Demski, dziś szef Związku Zawodowego Pracowników Dołowych KWK Piast w Bieruniu. – Początkowo było jedzenie dowożone przez rodziny i znajomych, były listy od najbliższych, ale z czasem to się skończyło. Odmawiano nam nawet doładowania lamp. Zostaliśmy bez światła. Zakazano przekazywania nam żywności i tak naprawdę, strajkujący zostali wzięci głodem.

Strajk na KWK Piast w Bieruniu: Kopalnia była w dobrych rękach

Do dziś dumny jest ze swoich 11 nieobecności, które figurują w jego historii pracy (sobót i niedziel do strajku nie wliczono). – Choć strajkowaliśmy, to kopalni bez opieki nie zostawiliśmy. Wykonywaliśmy wszystkie prace niezbędne do jej funkcjonowania. Kopalnia była w bardzo dobrych rękach – podkreśla, a cieszy się z jednego: że na „Piaście” nie ma krzyży; że tu nikt nie zginął, ale nie chciałby, żeby coś takiego kiedyś się powtórzyło.
- _Jesteśmy w zupełnie innej sytuacji. W tej chwili 80 proc. załogi kopalni to młodzi, niedoświadczeni ludzie. Nie życzę im, by kiedykolwiek musieli podejmować decyzję o strajku. Strajk bardzo łatwo rozpocząć (są emocje, entuzjazm), ale trudno go zakończyć. O tym trzeba wiedzieć _– mówi Jerzy Demski, członek Komitetu Obchodów 35-lecia Strajku na Piaście.
Do zdjęcia stanął z jedynym ocalałym ze strajku hełmem górniczym. Wszystkie zostały zniszczone, ponieważ były na nich namalowane symbole Solidarności. Na tym, który trzyma w ręku czytamy m.in. "ZA wolność Polaków w Ojczyźnie".

Strajk na KWK Piast w Bieruniu - 35 lat później. Obchody rocznicy

O godz. 5.40 na cechowni odbyła się uroczysta masówka. O godz. 10 początek sztafety ,,Ocalić od zapomnienia”, w której udział wezmą m.in. Witold Bańka, minister sportu i turystyki, Jarosław Wieczorek - wojewoda śląski, gen. Roman Polko , dowódca Grom-u, były hokeista Mariusz Czerkawski, tenisistki siostry Agnieszka i Urszula Radwańska .
Start na rondzie im. Strajku Górników KWK Piast, meta - Pomnik Upamiętniający Ofiary Pacyfikacji KWK Wujek.
Jutro o godz. 10 - msza św. w kościele św. Barbary, godz. 12 - akademia w PZS Bieruń. Zaproszenie otrzymali prezydent Andrzej Duda i premier Beata Szydło.