W klasztorze jasnogórskim trwa przedświąteczne sprzątanie

Pracownicy jasnogórskiej Fundacji Pro Patria przez ponad tydzień odkurzali wszystkie gabloty i ich zabytkową zawartość.

- Prace te wykonywane są zimą, kiedy jest najmniej zwiedzających. Skarbiec był zamknięty i wyłączony ze zwiedzania - wyjaśnia Marek Soczyk, dyrektor biura fundacji. - Zrobiliśmy coroczny przegląd konserwatorski, oczyściliśmy gabloty i szyby z kurzu, policzyliśmy eksponaty i zrobiliśmy stosowną dokumentację.

Skarbiec to najstarsza część ekspozycji muzealnej na Jasnej Górze. Mieści się w pomieszczeniu wybudowanym w latach 1649-1653 nad zakrystią.

- Po krótkiej przerwie Skarbiec znów został udostępniony dla zwiedzających, jest sporo do oglądania - zaprasza Soczyk.

Prace porządkowe trwają jeszcze w Muzeum 600-lecia. Tutaj przygotowywana jest nowa aranżacja ekspozycji XVIII i XIX- wiecznych instrumentów muzycznych Kapeli Jasnogórskiej. Wśród dwustu zabytków znajdują się skrzypce, oboje, flety, klarnety. Instrumenty zostały poddane gruntownej konserwacji.

- Zespół poznańskich ekspertów, którzy odnowili zabytkowe instrumenty pracuje waśnie nad ich ekspozycją.

Codziennie w godzinach od 9 do 16 można tu podziwiać najcenniejsze wota - dary od wieków składane Czarnej Madonnie, m.in. przez królów i znanych artystów. Jest tu różaniec o. Augustyna Kordeckiego oraz jego pamiętnik z oblężenia Jasnej Góry w 1655 roku przez wojska szwedzkie, jedna z najcenniejszych sukienek służących do przyozdabiania cudownego obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej - rubinowa, dar dowódcy Powstania 1794 r. Tadeusza Kościuszki, wieczne pióro Henryka Sienkiewicza ofiarowane przez Polonię amerykańską.

Na początku XVII wieku paulini założyli księgi inwentarzowe, do których wpisywane są, aż do czasów obecnych, wszystkie ofiarowane przedmioty.

Z kustoszem sztuki wotywnej na Jasnej Górze o. Janem Golonką rozmawia Beata Marciniak

Co najciekawszego możemy zobaczyć w Skarbcu?
Stary skarbiec to najcenniejsze zbiory na Jasnej Górze. Znajdują się tutaj pamiątki z czasów Jagiellonów, Wazów i królów elekcyjnych. Tutaj jest pisana wotami historia Polski. Są ich setki. Najstarsze sięgają XIV wieku. Są to dary o różnym charakterze i wymowie. Obok eksponatów o wielkiej wartości artystycznej, jak monstrancje, kielichy, czy biżuteria, znajdują się też mające walor pamiątkowy to dary więźniów obozów zagłady, osób internowanych.

Co roku wota są liczone, czyszczone i dokumentowane, jak długo trwa taki przegląd konserwatorski?
To bardzo żmudna praca. Trzeba pościągać ze ścian wszystkie obiekty, odkurzyć, przeszczotkować liczące setki lat tkaniny. Przez skarbiec przewijają się setki pielgrzymów i wota narażone są na wilgoć. Ta im bardzo szkodzi. Dlatego wymagają starannej opieki.

Jakie eksponaty wyczyszczono?
Wyczyszczono wszystkie szaty, blachy, naczynia liturgiczne, srebra, kryształy i złota. Srebra i naczynia liturgiczne oksydują, nabierają osadu. Teraz wszystkie lśnią dawnym blaskiem.