Krąg Barbar Śląskich zwołuje się na Barbórkę

Każda jest wyjątkowa, każda inna, ale łączy je imię - Barbara. Nie zamierzają uprawiać polityki, naprawiać świata, ale cieszyć się każdym wspólnie spędzonym dniem i odkrywać Barbary dla Barbar.

Jest ich na Śląsku sporo, do tego kult ich patronki jest tutaj najsilniejszy. Barbara jest w sztuce, literaturze, ludowej pieśni. Jest w Kościele. Chcą je wszystkie poznać i czerpać z nich siłę.

Nazwały się Kręgiem Barbar Śląskich. - Na razie jest to krąg towarzyski, ale otwieramy ramiona dla wszystkich Barbar. Zapraszamy je na wspólne imieniny, które będziemy hucznie obchodzić 3 grudnia w Katowicach-Nikiszowcu - mówi Barbara Surmanowa, animatorka kultury, spiritus movens całego przedsięwzięcia.

Poszukują i odkrywają

Nie zamierzają konkurować z Krystynami, które też spotykają się na swoich imieninach, z inicjatywy Krystyny Bochenek. Pewnie wzajemnie będą się podpatrywać, więc porównania staną się nieuniknione. Ani Krystyny, ani Barbary nie są jednak małostkowe.

Na miejsce spotkań wyznaczyły sobie na razie Muzeum Barbary i Stanisława Ptaków w Katowicach (ul. Kopernika 11). Za namową Barbary Ptak, oczywiście, wybitnej scenograf i kostiumolog. Muzeum Historii Katowic zgodziło się objąć patronatem ich zamierzenia, a jest w nich sporo poszukiwań i odkrywania także lokalnych losów Barbar. Choćby w opowiadaniach Morcinka i Gołby, czy w obrazach Erwina Sówki, gdzie św. Barbara pożera górników.

- Chcemy więcej dawać niż brać - zapewnia Barbara Stawowczyk, emerytowana nauczycielka, wciąż pełna zapału i społecznej pasji. Prowadzi kronikę Kręgu Barbar Śląskich. Udokumentowała już pierwsze spotkania, jak choćby to, którego bohaterką była Barbara Ptak i jej prace scenograficzne.

Dla aktorki Barbary Lubos-Święs (też jest w ich kręgu), wspólnie wybrały się do Teatru Śląskiego na sztukę "Siła przyzwyczajenia", by podziwiać aktorkę Barbarę. Z kolei Barbara Heidenreich, wieloletnia dyrektor skansenu śląskiego, była ich przewodniczką, gdy wspólnie zwiedzały park etnograficzny.

Chcą odkrywać także swoje możliwości. Reprezentują różne środowiska zawodowe. Są wśród nich: sędzia, ekonomistka, nauczycielka, poetka, pracownik skarbówki i sanepidu, prodziekan. - Brakuje nam Barbary Blidy, na pewno by do nas dołączyła - zamyśla się Barbara Surmanowa. Na razie poruszają się wśród śląskich imienniczek, ale kto wie, czy nie ruszą w Polskę jak Krystyny. Chętnie widziałyby u siebie Barbarę Wachowicz i Barbarę Wrzesińską.

Barbara Pawlik-Pyrzyk już namawia (i to dość skutecznie) imienniczki z Krakowa, by odnalazły się w ich kręgu. To będzie ten namacalny dowód na współpracę Krakowa i Katowic, czyli Krakowice u Barbar.

Kim była patronka?

Kult św. Barbary jest na Śląsku ogromny. Niektórzy jej wyznawcy nawet sądzą, że właśnie tu się urodziła. Jest patronką górników, hutników, artylerzystów, strażaków, architektów, kowali, marynarzy, żołnierzy, kamieniarzy i więźniów oraz dobrej śmierci. Podczas II wojny uważana też była za patronkę polskiego podziemia.

Nie znamy dokładnie okoliczności jej męczeństwa, są nawet głosy, że żyła wyłącznie w legendzie. I ta legenda sugeruje, że pochodzi z przełomu III i IV wieku, z domu bogatego greckiego urzędnika. Przyjęła chrześcijaństwo ślubując czystość, co nie spodobało się jej ojcu. Kazał zbudować wieżę, by ją w niej zamknąć. Murarze wysłuchali prośby Barbary i umieścili w niej trzy okna symbolizujące Trójcę Świętą. Głodzona, straszona nie wyrzekła się wiary. Gdy prośby i groźby nic nie dały, Barbara zginęła od miecza, który podniósł na nią własny ojciec. Zaraz potem zginął rażony piorunem. Tak też jest przedstawiana w ikonografii; z mieczem w ręku, bo to symbol zwycięstwa nad męczeństwem, z kielichem symbolizującym wierność Eucharystii, czasami obok niej jest wieża z trzema okienkami.

- Nie ma jej w Litanii Wszystkich Świętych, a jednak żyje tu z nami na Śląsku. Dlatego chcemy ją mocniej wyeksponować, odkrywać jej tajemnice - mówi Barbara Stawowczyk.

Barbara to imię pochodzenia greckiego, od słowa barbaros (barbarzyński, niegrecki, obcy). Jakie są Barbary? - Jak Barbara Niechcic z "Nocy i Dni" - wyjaśnia B. Stawowczyk. - Wiecznie rozdarte, z poczuciem, że się nie spełniły, ale rodzinne i troskliwe. Życie z Barbarą jest bardzo ciekawe, bo ona jest nieprzewidywalna.

Barbara Pawlik-Pyrzyk dorzuca, że są energiczne, spontaniczne i kreatywne.

Jak w rodzinie

Dowodów na kreatywność Barbar daleko nie trzeba szukać. Kto nie wierzy, może się przekonać osobiście właśnie podczas imienin, 3 grudnia od godziny 16.00 w muzeum w Katowicach-Nikiszowcu, dawnej pralni i maglu. Wszystkie Barbary są oczekiwane - także te najmłodsze i najmniejsze. Dziś to imię nie jest już w modzie, więc może się uda go spopularyzować?
Nie chodzi w tym rodzinnym spotkaniu wyłącznie o imieninowy poczęstunek. Barbary to kobiety praktyczne. Chcą wówczas porozmawiać m.in. o św. Barbarze w ikonografii. Chcą się tak spotykać przynajmniej raz na kwartał.

Teresa Semik

*Nietypowe zjawisko! Tatry, Babia i inne góry widziane z Katowic i Sosnowca [ZOBACZ ZDJĘCIA]
*Klubowa Mapa Województwa Śląskiego już działa! [ZOBACZ, GDZIE SIĘ BAWIĆ]
*KATOWICE, SOSNOWIEC, BĘDZIN i CZELADŹ Z LOTU PTAKA [ZOBACZ ZDJĘCIA]
*Zakaz palenia węglem w piecach: Ile to będzie nas kosztowało? [SZOKUJĄCE WNIOSKI]