Święty za życia. Felieton Jędrzeja Lipskiego, redaktora naczelnego Dziennika Zachodniego

Oczywiście, dla nas najważniejsze jest to, że papież Jan Paweł II był Polakiem i przez 27 lat kierował światem chrześcijańskim. Kim był? W różnych encyklopediach możemy przeczytać opisy. Kawaler Orderu Orła Białego; mąż stanu, poeta, poliglota, dramaturg i pedagog. Filozof historii, fenomenolog, mistyk i przedstawiciel personalizmu chrześcijańskiego.

Niedawno, słuchając dobrego radia, usłyszałem słowa księdza prałata Zbigniewa Sobolewskiego, opisujące dzieło życia świętego Jana Pawła II. „Najważniejsze jest, że jest to Papież Miłosierdzia - Bożego Miłosierdzia, dzięki któremu kult Miłosierdzia Bożego tak bardzo dynamicznie rozszerzył się na wszystkie kontynenty. To jest jedna z najważniejszych zasług świętego Jana Pawła II”.

Miłosierdzie Boże miało kluczowe znaczenie w pontyfikacie Jana Pawła II. To właśnie na nim opierał całą swoją misję duchową. Już w swojej drugiej encyklice ogłoszonej w listopadzie 1980 roku, że boże miłosierdzie "w swoim właściwym i pełnym kształcie objawia się jako dowartościowanie, jako podnoszenie w górę, jako wydobywanie dobra spod wszelkich nawarstwień zła, które jest w świecie i człowieku". Zresztą, jeśli wczytamy się w słowa każdej z 14 encyklik, znajdziemy odniesienia do Bożego Miłosierdzia.

Każda pielgrzymka papieska, a było ich aż 104, do 129 krajów na wszystkich kontynentach świata, była misją niesienia właśnie Miłosierdzia Bożego do każdego zakątka świata. Przypominam to wszystko, w telegraficznym skrócie, chociażby po to, byśmy nie zapominali o najważniejszych wartościach, które powinny nam przyświecać na co dzień. Byśmy zdobyli się na chwilę refleksji nad tym, co nas tak naprawdę napędza. A czasem nakręca. Niepotrzebnie.