Zmiana na stanowisku prezesa Wyższego Urzędu Górniczego. Adama Mirka zastąpił na razie Krzysztof Król

Wyższy Urząd Górniczy (WUG) w Katowicach nadzoruje całość spraw dotyczących górnictwa i kopalnictwa w Polsce. Adam Mirek, ekspert przez wiele lat związany z nadzorem górniczym, pełnił funkcję prezesa WUG od lutego 2017 roku.

- Z dniem 25 marca 2024 roku prezes Rady Ministrów Donald Tusk odwołał dr. inż. Adama Mirka ze stanowiska prezesa Wyższego Urzędu Górniczego - podały 26 marca na stronach WUG służby prasowe urzędu.

- Z dniem 26 marca 2024 r. premier powierzył pełnienie obowiązków prezesa Wyższego Urzędu Górniczego, do czasu powołania prezesa Wyższego Urzędu Górniczego, I wiceprezesowi Wyższego Urzędu Górniczego dr. inż. Krzysztofowi Królowi - zaznaczono w aktualnościach WUG.

Prezes Wyższego Urzędu Górniczego jest centralnym organem administracji rządowej. Wykonuje swoje zadania przy pomocy Wyższego Urzędu Górniczego, działającego pod jego bezpośrednim kierownictwem, z wykorzystaniem nowoczesnych metod zarządzania przez jakość.

Jako organ nadzoru górniczego realizuje kompleksowe usługi administracyjne na rzecz podmiotów gospodarczych, innych organów administracji rządowej i samorządowej oraz osób fizycznych w związku z prowadzeniem działalności regulowanej przepisami prawa geologicznego i górniczego. Koordynuje i nadzoruje prace dyrektorów okręgowych urzędów górniczych.

Dr. inż. Krzysztof Król urodził się 14 czerwca 1956 r. w Miechowie (woj. małopolskie). Absolwent Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie, gdzie w lutym 1987 roku uzyskał tytuł magistra inżyniera geologa górniczego w specjalności geofizyka górnicza. Po studiach podjął pracę w KWK „Bobrek” w Bytomiu na stanowisku specjalisty ds. geofizyki, uzyskując coraz wyższe kwalifikacje zawodowe, aż do nadsztygara ds. geofizyki. W 1994 roku objął tam stanowisko kierownika Stacji Geofizyki Górniczej.

Ukończył studia podyplomowe na Akademii Ekonomicznej w Katowicach w zakresie „Zarządzania finansami przedsiębiorstw” (2000 r.) oraz w zakresie „Zarządzania firmą” (2001 r.). Zdał także egzamin dla kandydatów na członków rad nadzorczych w spółkach Skarbu Państwa przed Komisją Egzaminacyjną przy Ministrze Skarbu Państwa (2000 r.).

We wrześniu 2003 r. rozpoczął pracę w OUG w Gliwicach na stanowisku nadinspektora ds. geofizyki, a w październiku 2006 r. w Departamencie Górnictwa WUG na stanowisku głównego specjalisty ds. zagrożenia sejsmicznego i tąpaniami. W okresie od września 2009 r. do stycznia 2010 r. pełnił dodatkowo funkcję rzecznika prasowego prezesa Wyższego Urzędu Górniczego.

Od października 2009 r. pełnił funkcję zastępcy dyrektora Departamentu Górnictwa - w zakresie górnictwa odkrywkowego, otworowego i wiertnictwa oraz zagrożenia sejsmicznego i tąpaniami, a od kwietnia 2014 r. - zastępcy dyrektora Departamentu Górnictwa Podziemnego i Odkrywkowego - w zakresie robót strzałowych, likwidacji zakładów, podmiotów wykonujących czynności w ruchu zakładu górniczego oraz zagrożeń: metanowego, wyrzutem gazów i skał, pożarowego, klimatycznego, wodnego, wybuchem pyłu węglowego, wykonując w tym czasie, przez ponad pięć miesięcy, obowiązki dyrektora tego departamentu.

W czerwcu 2014 r. objął stanowisko dyrektora Departamentu Górnictwa Otworowego i Wiertnictwa. Krzysztof Król posiada stwierdzenia kwalifikacji do zatrudnienia na stanowisku kierownika działu tąpań, kierownika ruchu zakładu górniczego w odkrywkowych zakładach górniczych oraz do wykonywania czynności geofizyka górniczego w podziemnych zakładach górniczych.

Od roku 2006 jest biegłym sądowym w zakresie górnictwa i geologii oraz prac związanych z wypadkami górniczymi i przestrzeganiem przepisów BHP w górnictwie, w sądach okręgowych w: Gliwicach, Katowicach i Legnicy. W latach 2008-2013 był zakwalifikowany do grona ekspertów ds. Oceny Projektów Unijnych, realizowanych w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Śląskiego.

W listopadzie 2020 roku uzyskał w Głównym Instytucie Górnictwa stopień naukowy doktora nauk inżynieryjno-technicznych w dyscyplinie inżynieria środowiska, górnictwo i energetyka. Jest autorem i współautorem wielu publikacji, artykułów, prezentacji i analiz w zakresie zagrożeń naturalnych, bezpieczeństwa i higieny pracy oraz czynników szkodliwych dla zdrowia, dotyczących wszystkich rodzajów górnictwa. Jest współautorem, opatentowanej metody „Sposoby obserwacji ścian długich”, za którą otrzymał wyróżnienie w Ogólnopolskim Konkursie Poprawy Warunków Pracy w kategorii „Rozwiązania techniczne i organizacyjne”. Między innymi z jego inicjatywy zmodyfikowano w 2007 roku zasady stosowania „Metody kompleksowej i metod szczegółowych oceny stanu zagrożenia tąpaniami w kopalniach węgla kamiennego”. Krzysztof Król jest żonaty, ma dwie córki, syna i wnuka. Interesuje się sportem, turystyką i żeglarstwem.

Zatrudniający prawie pół tysiąca osób nadzór górniczy w Polsce tworzy dziś Wyższy Urząd Górniczy z siedzibą w Katowicach oraz sieć 10 okręgowych urzędów górniczych: w Rybniku, Katowicach, Warszawie, Wrocławiu, Krakowie, Kielcach, Krośnie, Lublinie, Poznaniu i Gdańsku.

Kontroli i nadzorowi WUG oraz okręgowych urzędów górniczych podlega zarówno górnictwo tzw. kopalin podstawowych (m.in. węgiel kamienny, węgiel brunatny, gaz ziemny, ropa naftowa, rudy metali, siarka) jak i pospolitych, jak np. piasek i żwir.

Nadzorowi i kontroli urzędów górniczych w Polsce podlega obecnie ok. 7,5 tys. zakładów górniczych (podziemnych, odkrywkowych i otworowych), zakłady budownictwa górniczego, zakłady wykonujące roboty geologiczne, a także liczne oddziały firm okołogórniczych. Podmioty objęte nadzorem górniczym zatrudniają w Polsce ponad 150 tys. pracowników - większość w kopalniach węgla kamiennego.

Nadzór górniczy m.in. zatwierdza plany ruchu kopalń i kontroluje przestrzeganie zasad bezpieczeństwa. W tym roku w polskim górnictwie nie było jeszcze wypadków śmiertelnych ani ciężkich. W ubiegłym roku pod numerem telefonu interwencyjnego WUG łącznie odebrano 54 zgłoszenia, dotyczące nieprawidłowości w funkcjonowaniu zakładów górniczych.

W ostatnich miesiącach przedstawiciele nadzoru górniczego postulowali, aby prezes WUG został włączony do pionu nadzorowanego bezpośrednio przez prezesa Rady Ministrów, dzięki czemu stałby się w pełni niezależny od poszczególnych ministrów.

Nadzór górniczy podlegał premierowi w latach 1954-2002. Później organ państwowy, jakim jest prezes WUG, był w domenie kolejno: ministra spraw wewnętrznych i administracji, ministra środowiska, ministra energii i ministra aktywów państwowych.