Chorzów. Kolorowy wystrój, obrotowe tabernakulum, drewno i wieki wiary. Ołtarz główny z kościoła św. Wawrzyńca wrócił po renowacji

— W tym roku przeprowadzono remont ołtarza głównego i obrazu św. Wawrzyńca. Ołtarz datowany jest na rok 1834 rok. Wykonał go pan Majer z Rybnika – opowiada proboszcz parafii pw. św. Wawrzyńca w Chorzowie ks. Eugeniusz Błaszczyk

Tekst dokładnie brzmi: (tłum. z łaciny) „Staraniem Proboszcza Moronia, wykonał Mayer mieszkaniec Rybnika. Rok 1834. Na większą Boga chwałę". Znajduje się w tylnej części ołtarza od drugiej strony tabernakulum. Obiekt po renowacji zmienił nieco swój wygląd.

— Zostały przeprowadzone badania dotyczące historycznej kolorystki barokowych elementów wystroju kościoła. Te kolory dokładnie określono. Okazało się, że tak jak w epoce, elementy były bardzo kolorowe i radosne. One wprowadzają mnóstwo życia do wnętrza. Ołtarz główny to wisienka na torcie. Teraz mamy kompletne wyposażenie w historycznej kolorystyce. mówi Henryk Mercik wieloletni (do sierpnia b.r.) konserwator zabytków w Chorzowie.

Wcześniej ołtarz główny, ołtarze boczne, ambona i chrzcielnica miały brudnoseledynową barwę wraz ze złotymi dodatkami. Prawdopodobnie przed ich malowaniem nie przeprowadzono badań dotyczących pierwotnej kolorystyki.

Teraz – po renowacji - ołtarz ma kolor błękitny oraz delikatne ornamenty. Niektóre elementy są także złote i srebrne (np. anioł siedzący na chmurze nad tabernakulum, rama obrazu). Tabernakulum w kościele jest obrotowe (widać to na naszych zdjęciach). Można je ustawić w trzech pozycjach – Wysokiego samotnego krzyża, tabernakulum oraz podestu do wystawienia najświętszego sakramentu w monstrancji. Nad wszystkim góruje obraz św. Wawrzyńca.

— Św. Wawrzyniec jest tu wyobrażony jako diakon z atrybutami swojej męki - kratą żelazną i palmą męczeństwa. Ten XVII wieczny obraz był wielokrotnie przemalowywany – czytamy na stronie parafii.

Kościół św. Wawrzyńca to duma Chorzowa. Świątynia z drewna modrzewiowego powstała w 1599 roku w Knurowie. Na początku XX wieku dla rosnących w liczbę mieszkańców był za mały, a parafii nie było stać na remont w obliczu konieczności wybudowania nowej świątyni. Aby uratować go przed zniszczeniem w 1935 roku przeniesiono go na Górę Wyzwolenia – najwyższym punkcie Chorzowa (tuż obok znajduje się park Redena). Barokowe wyposażenie wnętrza jest oczywiście młodsze. Od lat parafia konsekwentnie poddaje je renowacji. Do pierwotnych kolorów przywrócono między innymi:

• ołtarz główny z wizerunkiem św. Wawrzyńca.
• ołtarz boczny św. Barbary,
• ołtarz boczny Matki Bożej Różańcowej,
• chrzcielnicę z wyobrażeniem Jana Chrzciciela udzielającego chrztu Chrystusowi,
• ambonę z zadaszeniem wraz z zabytkowymi figurami świętych i detalami.

— Jest to efekt konsekwentnych działań i konsekwentnej współpracy proboszcza z konserwatorem zabytków i określenia już wiele lat temu planu działania – mówi Henryk Mercik.

Do wyposażenia kościoła należą także obrazy. Najstarsze z nich (XVII wiek) przedstawiają Madonnę z dzieciątkiem oraz św. Agnieszkę. Ciekawe jest także dzieło nad wejściem do zakrystii. Przedstawia unoszącą się na obłoku Maryję adorowaną przez św. Dominika oraz Katarzynę ze Sieny. Z wyposażenia kościoła u jego początków pochodzi z kolei prawdopodobnie archaiczna kamienna kropielnica w przedsionku. Warto również zwrócić uwagę na przepiękne polichromie Stefana Kątskiego na stropie kościoła. Powstały one w czasach międzywojennych, gdy kościółek przenoszono do Chorzowa.