Ingres abp. Adriana Galbasa do katowickiej katedry w sobotę. Kim jest nowy pasterz? Po ingresie koncert i poczęstunek

17 czerwca o godzinie 11.00 rozpocznie się ingres nowego arcybiskupa katowickiego Adriana Galbasa. W liście napisanym po przyjęciu rezygnacji abp Wiktora Skworca przez papieża Franciszka zaprosił wszystkich na to wydarzenie.

— Wasza obecność będzie dla mnie bardzo miła i bardzo ważna. Przyjdźcie! - napisał abp Adrian Galbas.

Arcybiskup objął archidiecezję po przejściu na emeryturę abp Wiktora Skworca w maju tego roku. Przez kilkanaście miesięcy był koadiutorem – biskupem pomocniczym, który miał przejąć kierowanie archidiecezją w momencie rezygnacji poprzednika. Wracając jednak do tematu ingresu - po jego zakończeniu arcybiskup chce się spotkać z wiernymi i duchowieństwem. To wśród ludzi zamierza świętować ważny dla niego dzień.

— Po Mszy św. arcybiskup zaprasza wszystkich na koncert muzyki chrześcijańskiej i poczęstunek ma placu przed budynkiem Wydziału Teologicznego w Katowicach przy ul. Jordana – przekazał mediom ks. Tomasz Wojtal, rzecznik archidiecezji katowickiej.

Czym jest ingres nowego biskupa w diecezji? Nazwa ta pochodzi od łacińskiego słowa oznaczającego „wejście”.

— Najbardziej istotnym elementem związanym z ingresem jest uroczyste wejście do katedry jako do kościoła biskupa i objęcie katedry, czyli miejsca w tej świątyni, z którego biskup przewodniczy liturgii, naucza – wyjaśnia ceremoniarz archidiecezjalny ks. Łukasz Dziura.

Biskup jest witany w swojej katedrze. Jeśli nie przyjął on wcześniej święceń (taka sytuacja miała miejsce niedawno, gdy diecezję gliwicką obejmował bp. Stanisław Oder), to tego dnia udzielany jest mu sakrament święceń biskupich. Arcybiskup Adrian Galbas święcenia biskupie przyjął w 2020 roku w ełckiej katedrze jako biskup pomocniczy.

W czasie ingresu ma miejsce także homagium – oddanie czci i szacunku nowemu ordynariuszowi. Jak wyjaśnia ks. Łukasz Dziura jest to przywitanie przez duchowieństwo i wiernych świeckich nowego biskupa. Będzie ono wyglądało zwyczajnie: wybrani przedstawiciele podejdą, przywitają się, uścisną dłoń.

Arcybiskup Adrian Galbas pochodzi z Bytomia. Tam też ukończył szkoły. Jeszcze w ostatnich latach PRL wstąpił do seminarium ojców pallotynów. Śluby wieczyste przyjął w 1993 roku, a w 1994 został wyświęcony na kapłana. Jego życiorys jest stosunkowo bogaty – zna posługę właściwie od każdej strony. Był zarówno wikarym, jak i przez kilka lat proboszczem. Ma za sobą również posługi związane z zarządzaniem zakonem (m.in. przełożony prowincjalny) oraz formacją kleryków.

Nie każdy wie, że oprócz oprócz teologii i teologii pastoralnej studiował… dziennikarstwo. Uzyskał także doktorat z teologii duchowości. Sakrę biskupią przyjął w 2020 roku w katedrze w Ełku. W diecezji ełckiej do końca 2021 roku był biskupem pomocniczym, a następnie wrócił na rodzinny Śląsk, ponieważ papież mianował go koadiutorem. Tak jak wspomnieliśmy - znaczyło to tyle, że w przypadku śmierci, ustąpienia, bądź innych okoliczności automatycznie obejmie urząd w archidiecezji katowickiej. Do tego czasu wspomagał abp Wiktora Skworca w posłudze. Ten odszedł na emeryturę w maju b.r.. Zgodnie z prawem kanonicznym miejscowy biskup składa rezygnację w wieku 75 lat, choć papież może go poprosić o kontynuowanie posługi.

Co życiorys mówi o samym arcybiskupie? Przede wszystkim ma dość szerokie doświadczenie począwszy od duszpasterstwa i bycia przez kilka lat proboszczem w Poznaniu, przez zarządzanie sprawami zakonu po naukę. W Konferencji Episkopatu Polski jest Przewodniczącym Rady ds. Apostolstwa Świeckich.

Życiorys jednak jest tylko życiorysem (w końcu każdy jakiś ma). Jak wierni i księża patrzą na biskupa. Jakim jest kapłanem, a przede wszystkim – jakim jest człowiekiem?

Zarówno świeccy, jak i kapłani mówią o tym, że arcybiskup nie stawia sztucznych barier – jest blisko ludzi. Gdy odwiedził jedną ze wspólnot, znał już wiele z młodych po imieniu – poznał ich jeżdżąc i odwiedzając letnie rekolekcje oazowe. Na zorganizowanym spotkaniu dla odpowiedzialnych świeckich powiedział: „Miejcie odwagę mówić do mnie bracie”. Wtedy wśród zebranych zapadła cisza… Na dniu ubogiego w jednym z miast archidiecezji siedział razem z nimi w rzędzie.

Arcybiskup Galbas jasno wskazuje, że chce, aby Kościół był dla wszystkim domem. Daleko mu do wywyższania się i blichtru niektórych hierarchów. Uwagę zwraca choćby podpis pod pierwszym listem skierowanym do diecezjan. Napisał prosto, przyjaźnie i z pokorą (lecz nie w sposób „kumpelski”): „Wasz biskup Adrian”. Inna jego ważna cecha,jaką podkreślają nasi rozmówcy, to umiejętność słuchania. Może nie najważniejszą sprawą, ale dość symptomatyczna jest zwyczajność. Biskupa można spotkać także na… siłowni.

Warto zwrócić uwagę na kilka wątków, które pojawiły się w pierwszym liście skierowanym do diecezjan. Nawiązuje w nim do Maryi idącej do Elżbiety. Maryja idzie swojej krewnej służyć i opowiedzieć o dziełach Boga jakich doświadczyła.

— Ta scena jest obrazem Kościoła. To Kościół synodalny, Kościół, który wychodzi i idzie; który nieustannie jest w drodze. Kościół spotkania. Taki Kościół chciałbym razem z Wami budować tu, na Górnym Śląsku. Na moim Śląsku. Kościół, do którego każdy jest zaproszony i w którym każdy znajdzie swoje miejsce. Kościół, który jest skoncentrowany na Chrystusie i chce Go głosić – pisał arcybiskup.

Co istotne, arcybiskup podkreśla, że Kościół nie ma przymykać oczu na problemy, które go trawią, ale też jasno wskazuje: nie mogą one „sparaliżować” „misji głoszenia Dobrej Nowiny”. Jasno więc widać, że nowy arcybiskup chce być blisko ludzi. Bardziej niż im przewodzić chce po prostu towarzyszyć, mimo tego, że boi się tego, co przed nim.

— Zapraszam Was – duchownych i świeckich – do wspólnej wędrówki. Chodźcie ze mną! Pozwólcie mi iść z Wami! Idźmy razem! Świat potrzebuje dziś słyszeć, a jeszcze bardziej widzieć, wielkie dzieła, których dokonuje w nas Bóg – dodaje abp Adrian Galbas.

Ów nacisk na duszpasterstwo i zrozumienie człowieka widać m.in. w jego pierwszych nominacjach. Nowym rektorem śląskiego seminarium został ks. dr Krzysztof Matuszewski – kapłan, który jest jednocześnie praktykującym psychologiem. To on w ostatnich latach prężnie rozwinął archidiecezjalną poradnie psychologiczną - miejsce, gdzie można uzyskać wsparcie w życiowych kryzysach.

Ważną decyzją wydaje się także mianowanie ks. Jarosława Ogrodniczaka dyrektorem Wydziału Duszpasterskiego Kurii Metropolitalnej. Działalność dotychczasowego proboszcza parafii św. Rodziny w Piekarach Śląskich mocno wpisuje się w słowa z listu arcybiskupa. Ksiądz od lat związany jest z Ruchem Światło-Życie – zwłaszcza rodzinami i małżonkami. Pomógł świeckim zaangażowanym duszpastersko stworzyć zupełnie nową jakość kursów przedmałżeńskich „Przed Nami Małżeństwo”. Na nich to narzeczeni mają okazję w warsztatowej formie „przegadać” wiele tematów z przyszłym małżonkiem w dobrej atmosferze (zadbano nawet o takie rzeczy, jak kwiaty na stołach). Co istotne, większość zajęć warsztatowych prowadzą katolickie małżeństwa, które dzielą się swoją drogą życia w związku.